استاندارد رنگ آب

استاندارد رنگ آب آشامیدنی باید حداکثر ۱۵ پلاتین ، کبالت برای رنگ حقیقی (TCU) باشد که مقدار رنگ آب آشامیدنی به دستگاه اسپکتروفتومتر قابل اندازه گیری است. هر چند هدف اصلي و اوليه در تصفيه خانه آب توليد آب سالم و بهداشتي است كه متغيرهاي آن در حد استانداردهاي سلامت باشد. اما مسايل گوارا بودن آب نظير رنگ، بو و مزة آب نيز براي اطمينان از قابل آشاميدن بودن آن از اهميت برخوردار است. استانداردهاي موجود سعي در پايين نگه داشتن اين متغيرها و ساير عوامل موثر در مسايل گوارا بودن در آب تصفيه شده دارند.

منشاء رنگ آب تركيبات آلي و غيرآلي طبيعي و يا مصنوعي است كه به منابع آب بالا دست تصفيه خانه وارد ميشود و به صورت معلق و يا محلول وجود دارند. در تصفيه خانه آب حذف رنگ به وسيله فرايندهايي همانند اكسيداسيون، انعقاد، صاف سازي، جذب سطحي و ستون هاي مبدل يوني انجام ميشود. معمولا حذف طعم و بو در كنار فرايندهاي اصلي تصفيه انجام ميشود و به لحاظ هيدروليكي تاثير چنداني ندارد. 

رنگ در آب ممکن است از حضور یون های طبیعی فلزات (آهن و منگنز) باشد.  مواد خوراکی، پلانکتون، علف های هرز و زباله های صنعتی نیز می توانند منشا رنگ باشد. رنگ به این دلیل از آب آشامیدنی حذف می شود که آب مناسب برای برنامه های کاربردی عمومی و صنعتی شود. فاضلاب صنعتی رنگی ممکن است نیاز به حذف رنگ داشته باشند قبل از اینکه وارد سیستم استفاده آن شوند.

اصطلاح ” color ” در اینجا به معنای رنگ واقعی است، یعنی رنگ آب که از آن کدورت و سایر معلقات زدوده شده است. اصطلاح “رنگ آشکار” شامل نه تنها به علت مواد محلول محلول در آب ، بلکه همچنین به علت ماده معلق در آب نیز می باشد.

رنگ ظاهری مشخص شده نشان دهنده نمونه اصلی بدون فیلتراسیون است. در برخی از صنایع بسیار رنگی، رنگ فاضلاب عمدتا توسط مواد کلوئیدی یا معلق کمک می گیرد. در اینگونه موارد هر دو رنگ واقعی و رنگ آشکار باید مشخص شود.