روش نفلومتری تعیین کدورت
روش نفلومتری تعیین کدورت
روش نفلومتری بر اساس مقایسه شدت نور پراکنده شده توسط نمونه تحت شرایط تعریف شده با شدت نور پراکنده شده توسط مرجع استاندارد تحت شرایط تعلیق مشابه. هرچه شدت نور پراکنده شده بالاتر باشد میزان کدورت بالاتر است. پلیمر فرمازین به عنوان مرجع اصلی استاندارد تعلیق استفاده می شود. کدورت از یک غلظت مشخص شده تعلیق فرموز تعریف شده است که میزان آن 4000 NTU است. میزان استاندارد کدورت در آب آشامیدنی حداکثر 5 NTU می باشد.
کدورت را می توان برای هر نمونه آب که بدون آلودگی و رسوب است یا نمونه ای که به سرعت در حال رسوب شدن است ، اندازه گیری کرد. رنگ آب به علت مواد حل شده که نور را جذب می کند، باعث می شود کمبود های اندازه گیری شده دوباره اندازه گیری شوند. این اثر معمولا در آب های تصفیه شده دیده نمی شود.
دستگاه و روش نفلومتری تعیین کدورت
آزمایش یا فرآیند تعیین کدورت به روش نفلومتری که شامل یک منبع نور برای روشن شدن است و یک نمونه و یک یا چند آشکارساز فتوالکتریک با یک دستگاه خواندن برای نشان دادن شدت نور در 90 درجه پراکندگی به مسیر نور مورد نظر است.
از یک وسیله طراحی شده برای به حداقل رساندن انحراف استفاده شود و نور در رسیدن به آشکارساز در غیاب کدورت به صورت آزاد می باشد. حساسیت دستگاه باید اجازه تشخیص کدورت را بدهد. اختلاف 0.02 NTU یا کمتر در پایین ترین حد در آب هایی که دارای کدورت کمتر از 1 NTU است. برای به دست آوردن پوشش کافی و کافی لازم است که چندین محدوده برای کمبود کم حساسیت باشد.
تفاوت در طراحی دستگاه باعث تفاوت در مقادیر اندازه گیری کدورت می شود و حتی اگر ممکن است برای کالیبراسیون استفاده شود خطاهایی پیش بیاید. برای به حداقل رساندن این تفاوت ها، معیارهای طراحی زیر انجام شود.
- منبع نور- لامپ رشته تنگستن با دمای رنگی بین 2200 تا 3000 درجه کلوین کار می کند.
- فاصله عبور از نور مشخص شده و نور پراکنده شده در داخل لوله نمونه بیش از 10 سانتیمتر نباشد.
- زاویه پذیرش نور از طریق آشکارساز 90 درجه به مسیر نور محور نور مشخص شده و نه بیشتر از از ۳۰ تا ۹۰ درجه برسد. سیستم آشکارساز و فیلتر، اگر استفاده می شود، باید پیک طیفی دارای پاسخ بین 400 و 600 نانومتر باشد.
در آزمایش روش نفلومتری تعیین کدورت از سلولهای نمونه یا لوله های شیشه ای یا پلاستیکی بدون رنگ استفاده کنید. سلول ها را نگه دارید. سل ها به طرز محسوسی تمیز، هر دو داخل و خارج تمیز باشد و اگر خراشیده شذه است باید دور انداخته شود. پر کردن سلول ها با نمونه ها و استانداردها طوری باشند که به طور کامل تحریک شده باشند و زمان کافی برای فرار حباب ها را فراهم می کنند.
سلولهای نمونه را با شستشوی کامل با صابون آزمایشگاهی درون و بیرون دنبال کنید. چندین شستشو با آب مقطر یا دیونیزه شده؛ اجازه دهید سلول ها هوا خشک شوند.