سختی مناسب آب آشامیدنی
سختی مناسب آب آشامیدنی :
سختی مناسب آب آشامیدنی باید کمتر از ۲۰۰ میلیگرم بر لیتر باشد. سختی آب عموما به میزان غلظت کلسیم و منیزیوم آب گفته می شود و تعیین کننده مهمی در تعیین کیفیت آب برای آشامیدنی می باشد که در آزمایشگاه شیمی آب و فاضلاب انجام می شود. بسياري از مشكلات بهداشتي كشورهاي در حال پيشرفت، عدم برخورداري از آب آشاميدني سالم است. از آنجايي كه محور توسعه پايدار، انسان سالم است و سلامت انسان در گرو بهره مندي از آب آشاميدني مطلوب مي‌باشد بدون تامين آب سالم جايي براي سلامت مثبت و رفاه جامعه، وجود ندارد.
آب از دو بعد بهداشتي واقتصادي حائز اهميت است. از بعد اقتصادي به حركت درآورنده چرخ صنعت و رونق بخش فعاليت كشاورزي است. از بعد بهداشتي آب با كيفيت، تضمين كننده سلامت انسان است. آب با شكل ظاهري و با وسعت محتوايي آن دنياي زنده ديگري است.
ويژگي‌هاي آب دارای سختی مناسب آب آشامیدنی
- عاري از عوامل زنده بيماري‌زا باشد
- عاري از مواد شيميايي زيان آور باشد
- بدون رنگ و بو، و طعم مطبوع داشته باشد
- قابل استفاده براي مصارف خانگي باشد
سختي آب مربوط به املاح خاصي است كه در آب وجود دارد اين املاح شامل كاتيون‌هاي كلسيم، منيزيم، استرانسيم، آهن، آلومينيوم، منگنز و مس مي‌باشد كه با آنيون‌هاي بيكربنات، كربنات كلرور، سولفات، سيليكات و نيترات به صورت محلول در آب وجود دارند.
سختي آب را مي‌توان به صورت ” خراب شدن صابون در آب” تعريف كرد. اگر مقدار زيادي آب لازم شود تا صابون كف كند مصرف كننده آب، آن را سخت به شمار مي‌آورد. اغلب سختي آب ناشي از چهار جزء مي‌باشد: بي كربنات كلسيم، بيكربنات منيزيم، سولفات كلسيم و سولفات منيزيم. وجود هر يك از اين تركيب‌ها موجب سختي آب ميشود، اگر چه تركيبات ديگر هم هستند اما كمتر موجب سختي آب مي‌شوند. سختي آب به صورت سختي دائم و سختي موقت نامگذاري ميشود.
مجموع سختي موقت و سختي دائم را سختي كل مي‌نامند. با رويكردي ديگر، سختي را به سختي مربوط به كربنات‌ها و سختي غيركربناتي تقسيم بندي نموده اند. سختي كربناتي موقتي و سختي غيركربناتي، دائمي است. سختي موقت در اثر جوشاندن آب ته نشين ميشود و جرم داخل ظروف را تشكيل مي‌دهد، اين پديده به املاح كربنات كلسيم و منيزيم مربوط ميشود. جوشاندن آب به مدت چند دقيقه به منظور تعیین سختی مناسب آب آشامیدنی موجب تجزيه شدن بي كربنات كلسيم و منيزيم و خارج شدن CO2 و رسوب كربنات‌هاي كلسيم و سديم مي‌گردد.
اماسختي مربوط به سولفات‌ها، نيترات‌هاي كلسيم، منيزيم 000 در اثر حرارت رسوب نمي‌دهند. سختي آب معمولا برحسب ميلي اكي والان در ليتر يا ميليگرم در ليتر كربنات كلسيم بيان ميشود و آب‌ها را بر اين اساس طبق جدول زير درجه بندي مي‌نمايند.
فیلم آموزشی روش آزمون سختی آب
سختی مناسب آب آشامیدنی :
مقدار سختي آب برحسب ميلي اكي والان در ليتر آب (ميليگرم در ليتر)
- سبك ( كمتر از 50 ميلي گرم در ليتر)
- سختي متوسط ( 150-50 ميلي گرم در ليتر)
- آب سخت ( 300-150 ميلي گرم در ليتر)
- آب خيلي سخت ( بيش از 300 ميلي گرم در ليتر)
معيار آب آشاميدني از نظر سختي اين است كهسختی مناسب آب آشامیدنی بايد داراي سختي متوسط باشد. اگر سختي آب بيش از 3 ميلي اكي والان در ليتر باشد، پيشنهاد ميشود سبك گردد. سختي آب بيشتر از نظر اقتصادي اهميت دارد اگرچه طبق مطالعات انجام شده امكان رويداد بيماري‌هاي قلب و عروق در استفاده كنندگان از آب سبك بيشتر است.
