میزان استاندارد کلر در آب آشامیدنی

میزان استاندارد کلر در آب آشامیدنی آلوده نشده کمتر از 10 mg/l است. طبق استاندارد 1053  غلظت کلرید در آب های شیرین کمتر از 200 میلیگرم بر لیتر می باشد. حضور کلر در آب عموما به صورت یون -Cl  می باشد. کلرید ها از طریق نهشت جوی ، گرد آب اقیانوسی ، هوازدگی برخی از سنگ های رسوبی ، پساب های شهری و صنعتی ، رواناب های کشاورزی و پیشروی آب دریا وارد آب های شیرین آشامیدنی می شوند.  نمک پاشی جاده در زمستان نیز باعث افزایش قابل ملاحظه کلر در آب های شیرین می شود.

کلراید در آب پایستار است. معمولا روی کلرید ها ، واکنش هایی همچون اکسایش – کاهش ، همتافت سازی ، جذب و تبدیل زیستی صورت نمی گیرد. در گذشته به دلیل پایستگی گلرید در آب ، سدیم کلرید به عنوان  ردیاب در مطالعات هیدرولیکی مورد استفاده قرار می گرفت.

مقادیر مطلوب کلرید در آب های شیرین

غلظت کلر در آب های شیرین آلوده نشده طبق کتاب الزامات کیفیت آب نوشته چاپمن نشر new york;E & FN SPON معمولا کمتر از 10 میلی گرم بر لیتر است. ولی غلظت های بیشتر در نزدیک خروجی های فاضلاب  و زهکش های کشاورزی ، مناطق ساحلی با پیشروی آب شور  ، مناطق خشک (به دلیل تبخیر) و مناطق ساحلی (به دلیل گرد آب های اقیانوسی) مشاهده می شود.

فاضلاب انسانی و منشا کلرید آب

با توجه به اینکه ، یکی از منابع کلرید ها در آب ، فاضلاب ها هستند ، بنابراین افزایش غلطت کلرید  در هر پیکره ی آب ممکن است نشانه آلودگی و احتمال حضور آلاینده های مدفوعی در آب تلقی شود. معمولا غلطت کلرید در فاضلاب های شهری بیشتر از آب های شیرین است.  زیرا نمک طعام (سدیم کلرید) که ماده مصرفی در رژیم انسان است، بدون تغییر از سیستم گوارشی خارج شده و وارد فاضلاب می شود.

با توجه به اینکه محتوای زیاد کلرید در آب باعث افزایش خورندگی آب و سازه ها و لوله های فلزی می شود ، و برای بسیاری از گونه های گیاهی مضر است، توصیه می شود میزان استاندارد کلر در آب آشامیدنی و آب شهری کمتر از 200 میلیگرم بر لیتر باشد. در آبیاری گیاهان کمتر از 100 میلی گرم بر لیتر و در مصارف صنعتی کمتر از 50 میلی گرم بر لیتر است. غلظت زیاد کلرید در آب از گوارایی و کابری آب در مصارف شهری و دامداری می کاهد. آب های که  دارای غلظت 250 میلی گرم بر لیتر کلرید باشند ، وقتی مزه شوری آنها قابل تشخیص است که کاتیون غالب  آنها سدیم باشد.  ولی اگر کاتیون های غالب کلسیم و منیزم باشد. ممکن است مزه شوری حتی تا 1000 میلیگرم بر لیتر کلرید هم قابل تشخیص باشد.

روش آنالیز کلرید در آب آشامیدنی

روش های تعیین غلظت کلرید در آب  عبارتند از  :

• تیترسنجی به روش نقره سنجی
• تیترسنجی با مرکوریک نیترات
• پتانسیل سنجی
• فری سیانید خود گردان
• تجزیه تزریقی جریانی
• الکتروفورز یونی مویینه ای

برای اطلاع از روشی که آزمایشگاه آب شرکت آب راهبر محاسب جهت آنالیز کلرید استفاده می کند ، کلیک کنید.

برچسب ها : آنالیز کلراید, استاندارد, تعیین کلر باقی مانده آب, تیتراسیون, کلراید, کلراید آب