کلراید آب

زمان مورد نیاز برای مطالعه: 3 دقیقه

کلراید آب

حضور کلر در آب، غالباً به صورت یون CI است، یکی از آنیون های غیر آلی اصلی در نمونه های آب آشامیدنی، آب چاه و رودخانه ها و دریاها و پساب ها می باشد. کلرایدها از طریق نهشت جوّی، گَردآب اقیانوسی، هوازدگی بعضی از سنگ های رسوبی، پساب های شهری و صنعتی، رواناب های کشاورزی و پیشروی آب دریا وارد آب های شیرین می شوند. نمک پاشی جاده در زمستان نیز ممکن است باعث افزایش قابل ملاحظۀ غلظت کلرید در آب های شیرین شود. کلراید در آب پایستار (بابقا) است؛ زیرا معمولاً بر روی کلرایدها واکنش هایی همچون اکسایش- کاهش، همتاف سازی، جذب و تبدیل زیستی صورت نمی گیرد. در گذشته به دلیل پایستگی کلرایدها در آب، سدیم کلراید (NaCl) به عنوان ردیاب در مطالعات هیدرولیکی مورد استفاده قرار می گرفت، ولی امروزه مواد رنگ زا و پرتوزا جایگزین آن شده اند.

لیوان آب به همراه کلراید آب

غلظت کلرید در آب های شیرین آلوده نشده معمولاً کمتر از mg/L 10 است. ولی غلظت های بیشتر در نزدیک ریزشگاه فاضلاب روها و زهکش های کشاورزی، مناطق ساحلی با پیشروی آب شور، مناطق خشک (به دلیل تبخیر زیاد) و مناطق ساحلی (به دلیل گَردآب های اقیانوسی) مشاهده می شود. با توجه به اینکه یکی از منابع کلرید در آب، فضلاب هاست؛ بنابراین افزایش غلظت کلراید در هر پیکرۀ آب، ممکن است نشانه آلودگی و احتمال حضورآلاینده های مدفوعی در آب تلقی شود. معمولاً غلظت کلراید در فاضلاب های شهری بیشتر از آب های شهری است؛ زیرا نمک طعام (سدیم کلرید) که ماده مصرفی در رژیم غذایی انسان است، بدون تغییر از سیستم گوارشی خارج شده و وارد فاضلاب می شود.

سدیم کلراید یک مشکل عمومی است که در فرآیندهای تصفیه زیستی که برای فاضلاب ها به کار برده می شود، معمولاً تصفیه نمی گردد. در سطح ساحل دریا، غلظت کلرید ممکن است به میزان زیادی وجود داشته باشد به دلیل اینکه نشت نمک از سیستم های تصفیه آب به دریاها زیاد اتفاق می افتد.

با توجه به اینکه محتوای زیاد کلراید در آب باعث خورندگی سازه ها و لوله های فلزی می شود و برای بسیاری از گونه های گیاهی مضر است، معمولاً توصیه می شود که غلظت کاراید در آب شهری کمتر از mg/L 250، در آبیاری گیاهان کمتر از mg/L 100 و در مصارف صنعتی کمتر از mg/L 50 باشد. غلظت زیاد کلرید در آب، از گوارایی و کاربری آب در مصارف شهری و دامداری می کاهد. آب هایی که حاوی mg/L 250 کلرید باشند، وقتی مزۀ شوری آنها قابل تشخیص است که کاتیون غالب آن سدیم باشد؛ ولی اگر کاتیون های غالب آب کلسیم و منیزیم باشند، ممکن است مزه شوری حتی تا mg/L 1000کلراید نیز قابل تشخیص نباشد. استاندارد آب آشامیدنی ایران، حداکثر غلظت مطلوب کلراید را mg/L 200 و حداکثر مجاز آن را mg/L 600 تعیین کرده است.

روش های اندازه گیری کلراید آب

روش های تعیین غلظت کلراید در نمونه ها عبارتند از:

  • تیترسنجی به روش نقره سنجی،
  • تیترسنجی با مرکوریک نیترات،
  • پتانسیل سنجی، فری سیانید خودگردان،
  • تجزیۀ تزریقی جریانی و
  • الکتروفورز یونی مویینه ای.

تیترسنجی به روش نقره سنجی، مناسب برای استفاده در آب های نسبتاً شفاف که غلظت کلراید در آنها حدود  0.15 تا 10 میلیگرم بر لیتر سیانید است. در روش تیتراسیون با مرکوریک نیترات، یافتن نقطه پایانی نسبت به سایر روش ها ساده تر است. روش پتانسیل سنجی برای نمونه هایی که دارای رنگ یا کدورت هستند و شاخص رنگ نقطه پایانی برای دیده شدن سخت است مناسب می باشد.

روش پتانسیل سنجی می تواند بدون اقدام به پیش تصفیه برای نمونه های دارای یون فریک، کروم، فسفات، فرو و سایر یون های فلزات سنگین مورد استفاده قرار بگیرد. روش فری سیانید خودگردان  یک روش اتوماتیک است. روش تجزیۀ تزریقی جریانی یک تکنیک رنگ سنجی اتوماتیک است که برای آنالیز نمونه هایی که تعداد زیادی هستند، مورد استفاده قرار می گیرد. اما ترجیحاً توصیه می گردد کلراید آب را کروماتوگرافی گازی انجام شود.

غلظت کلراید ، در فاضلاب ها معمولا بیشتر از آب های سطحی است. زیرا سدیم کلراید یک مشکل عمومی است که در فرآيند های تصفیه زیستی که برای فاضلاب ها به کار برده می شود ، معمولا تصفیه نمی گردد. در سطح ساحل دریا ، غلظت کلراید ممکن است به میزان زیادی وجود داشته باشد به دلیل اینکه نشت نمک از سیستم های تصفیه آب به دریا ها زیاد اتفاق می افتد. همچنین فعالبت های صنعتی ممکن است غلظت کلراید آب را افزایش دهد. غلظت بالای کلراید ، باعث صدمه به لوله های فلزی و تجهیزات صنعتی می شود.

 

 

مقالات پیشنهادی

آب ها و بخار فله ای تک نگاری شده در داروسازی

آب ها و بخار فله ای تک نگاری شده در داروسازی آب های زیر معمولاً با استفاده از یک سیستم آبی چندواحدی در حجم های بالا تولید می شوند. این آب ها معمولاً از طریق سیستم لوله کشی برای استفاده در همان محل  توزیع می شوند. آب خالص از آب خالص به عنوان یک ماده […]

عوامل باکتری زا آب

عوامل باکتری زا آب انواع عوامل باکتری زا آب شامل باکتری ­های بیماری ­زای روده ­ای ، ممکن است در منابع آب یا در فاضلاب وجود داشته باشد. باکتری ­های بیماری­زایی که از راه آب یا فاضلاب قابل انتقال هستند، شامل سالمونلا، شیگلا، کمپیلوباکتر، اشربشیاکلی انتروپاتوژنیک، ویبریوکلرا، لپتو سپیرا و یرسینیا می­ باشد. خانواده لژیونلا […]

حد مجاز فسفات در آب آشامیدنی

حد مجاز فسفات در آب آشامیدنی حد مجاز فسفات در آب آشامیدنی مقدار کمتر از 0.03 میلیگرم بر لیتر بر اساس استاندارد سازمان حفاطت محیط زیست آمریکا(EPA) می باشد.  فسفر به شکل ارتو فسفات، وفسفات آندانسه (پيرو ، متا وارتو ) و فسفات با باندهاي آلي طبقه بندي شده است و ندرتا به مقدار زياد در آبهای طبيعی […]

نیتروژن کل در آب

نیتروژن کل از نظر شیمی تجزیه، نیتروژن کل، جمع نیتروژن آلی، نیتروژن نیترات، نیتروژن نیتریت و کل نیتروژن آمونیاکی است و نیتروژن مولکولی را شامل نمی شود. غلظت نیتروژن کل در فاضلاب های خام بهداشتی از 20 تا 7 mg N/K متغیر است که حدود 40 درصد آن را نیتروژن آلی و 60 درصد را […]

سولفات در آب

سولفات در آب سولفات ها ترکیبی از سولفید و اکسیژن موجود در آب بوده و به عنوان بخشی از مواد معدنی طبیعی در تشکیلات بعضی از خاک ها و سنگ ها و آب یافت می شوند. به مرور زمان این مواد معدنی حل شده و در آب های زیر زمینی رها می شوند. باکتری های […]

آزمایشگاه آب استخر

آزمایشگاه آب استخر آزمایشگاه آب استخر شرکت آبرام واقع در دانشگاه شهید بهشتی تمامی آزمایش های میکروبی و شیمیایی آب استخر را انجام می دهد. استخر های شنا خصوصی و عمومی بایستی آنالیز های میکروبی ، شیمیایی و فیزیکی به منظور تشخیص کیفیت آب استخر ها را انجام دهند. چراکه این آب ها همواره ممکن […]

پاتوژن های ویروسی در آب آشامیدنی

پاتوژن های ویروسی در آب آشامیدنی وجود پاتوژن های ویروسی در آب آشامیدنی خیلی خطرناک می باشد. تقریباً 140 نوع ویروس روده ای و با تعداد زیاد از مدفوع افراد عفونی آزاد می شود و بطور بالقوه می تواند آب آشامیدنی و فاضلاب را آلوده کند. جدول 1 فهرست ویروس های روده ای که سلامت […]

تعیین آهن موجود در آب

تعیین آهن موجود در آب تعیین آهن موجود در آب آهن موجود در نمونه بصورت +Fe2 (فرو) و +Fe3(فریک) می تواند وجود داشته باشد . اندازه گیری آهن بر اساس آهن دو ظرفیتی یا فرو (+Fe2) می باشد . در روش رنگ سنجی با ارتوفنانترولین می توان +Fe2 و آهن کل (Total Iron) را تعیین […]

روش‌های اندازه‌گیری کلر باقی‌مانده در آب

میزان کلر باقی مانده آب

میزان کلر باقی مانده آب میزان کلر باقی مانده آب ، در نقاط دور دست شبکه توزیع آب ، بین 0.2 تا 0.5 میلیگرم بر لیتر توصیه می شود. در صورتی که ایجاد کلر ترکیبی باقی مانده ملاک عمل قرار گیرد. مقدار آن در نقاط دور دست شبکه توزیع آب ، ۱تا ۲ میلی گرم […]

روش انجام آزمایش BOD

روش انجام آزمایش BOD : روش انجام آزمایش BOD برای فاضلاب های متفاوت در آزمایشگاه آبرام می تواند متفاوت باشد. ممكن است در آب هاي سرد يا آب هايي كه در آن، فتوسنتز رخ مي دهد با نمونه هايي مواجه گرديم كه داراي بـيش از 9 ميليگرم در ليتر اكسيژن محلول در دماي 20درجه سلسيوس […]

نظرات کاربران

ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • مجموع دیدگاهها: 0
  • در انتظار بررسی: 0
  • انتشار یافته: 0

هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.

سوالی دارید؟ منتظر تماس شما هستیم

برای دریافت مشاورۀ رایگان، همین حالا با کارشناسان ما تماس بگیرید