آب چاه زمين كشاورزي
آب چاه زمين كشاورزي :
در زمینه آب چاه زمين كشاورزي ،بكارگيري كودهاي شيميايي ازته درعمليات كشاورزي يكي از منابع مهم ورود نيترات به آبهاي زيرزميني مي باشد. در كشور ما به ويژه در مناطق ساحلي كه سطح آب زيرزميني بالاست، در مناطق فعال از نظركشاورزي، خطر آلودگي آبهاي زيرزميني و سطحي به نيترات وجود دارد..
از ديرباز آبهاي زيرزميني بعنوان يكي از منابع حياتي تأمين آب مصرفي و رفع نيازمندي هاي جوامع بشري مورد توجه بوده است. در واقع اين منبع ذخيره آب موجب برپايي تمدن هايي در عرصه دشتها و اراضي دور از رودخانه هاي آب شيرين گشته است و امروزه نيز نقش موثري در رشد اقتصادي جوامع مختلف دارد.
در سالهاي اخير با افزايش جمعيت در كشور و عدم توجه به چگونگي بهره برداري علمي از آبهاي زيرزميني، آب چاه زمين كشاورزي همانند ساير منابع دستخوش تغييرات شگرفي شده و روز به روز به حجم استخراج منابع آبهاي زيرزميني از آبخوان افزوده شده است. در كشور ما با افزايش جمعيت، استفاده از آبهاي زيرزميني بيش از پيش گسترش يافته است بطوريكه تأمين آب چاه زمين كشاورزي ، مصارف شرب و آب مورد نياز صنايع عمدتا از طريق منابع آبهاي زيرزميني صورت مي گيرد.
آب در طبيعت بصورت خالص يافت نمي گردد، بلكه همواره مقاديري املاح ، مواد معلق و گازهاي محلول را همراه خود دارد، بنابراين منابع آب در مناطق مختلف، ويژگي هاي مختلف به خود ميگيرد.
يكي از موضوعات بسيار مهم در هيدرولوژي كاربردي كيفيت آب است. زيرا عمده فعاليتهاي آب شناسي آب چاه زمين كشاورزي در جهت تامين آب براي مصارف كشاورزي و يا شرب و صنعت ميباشد كه هركدام به لحاظ كيفي ميبايست داراي ويژگيهاي كيفي معيارهاي شخصي باشند و اگر تأمين چنان آبي مقدور نباشد اين فعاليت ها بلااثر ميباشد. امروزه بررسيهاي كيفي آب دامنه گستردهتري پيدا كرده و مسائل مربوط به آلودگي آبهاي سطحي و زيرزميني را نيز شامل ميگردد.
موضوع آلودگي نه تنها در كشورهاي صنعتي بلكه در كشورهاي كشاورزي و در حال توسعه نيز مطرح ميباشد. به عنوان مثال در اكثر شهرهاي ايران كه آب شرب از منابع زيرزميني تامين ميشود بايد به مساله آلوده بودن اين منابع به نيترات و ساي عناصر سمي كه ممكن است توسط چاههاي فاضلاب يا كودها و سمومي كه در كشاورزي مصرف شده و همراه با آب نفوذي به لايه هاي آبدار ميرسد توجه شود. بنابراين در مطالعات هيدرولوژي همراه با مطالعه كمي مقدار آب معيارهاي كيفي آن نيز بررسي ميشوند.
هدف از كنترل كيفيت آب، آگاهي از وضعيت و روند تغييرات ويژگي هاي فيزيكي، شيميايي و ميكروبي منابع آب، در محل استفاده مي باشد. فرايند كنترل كيفي به تأييد امكان ادامه تامين آب از يك محدوده يا منبعي مشخص مي انجامد لذا انجام آزمايشات شيميايي و تعيين پارامترهاي اصلي، براي هر منبع تأمين آب شرب، يكي از فعاليت هاي اساسي و ضروري كنترل كيفي در تمامي شركت هاي آب و فاضلاب مي باشد. پس از انجام آناليز براي هر منبع تامين آب يك سري داده ها و نتايج بدست مي آيد كه در بيشترموارد اين داده ها به صورت خام رها مي شود و رسيدن به شناخت صحيح و جامع به وسيله اين داده ها مشكل و در عين حال مستلزم صرف وقت زيادي مي باشد. از رفي با توجه به اينكه هزينه زيادي در بخش آزمايشگاهي هر شركت آب و فاضلاب صرف مي شود، همچنين اهميت آناليز كيفي استفاده مطلوب از اين داده ها ضروري است،براي بررسي وضعيت منبع تامين آب، همچنين بررسي وضعيت منابع در سطح دهستان، بخش، شهرستان، استان و در منطقه مشخص با انجام تحليل آماري بر روي نتايج مي توان به اطلاعات جامع و شناخت صحيح دست يافت كه اين شناخت سبب بهبود بهره وري و هدفمند شدن سرمايه گذاري و نوآوري مي شود.همچنين به منظور كنترل آلودگي آبهاي زيرزميني
ارامترهاي شيمياي نمونه هاي آب لازم است.