آزمایش آب مرغداری :

آزمایش آب مرغداری شامل پارامتر های میکروبی و شیمیایی آب است. چراکه آب، مهمترین ماده غذایی برای مرغها است. با این که ضرورت فراهم بودن آب کافی، و در دسترس بودن آسان آن برای مرغها به خوبی دانسته شده است. اما به تأثیر کیفیت آب در عملکرد مرغها، در بسیاری از مرغداریها اهمیت به سزایی داده نمیشود. فراهم کردن آب پاکیزه و سالم، برای این که مرغهای گوشتی بهترین عملکرد را داشته باشند، بسیار اهمیت دارد. با افزایش حساسیت جامعه درباره استفاده نکردن از آنتی– بیوتیکها در خوراک مرغها، کیفیت آب نوشیدنی مرغها نقش مهمتری در مرغداریها یافته است.

در عملکرد مرغهای گوشتی، عوامل گوناگونی مانند وسایل، مدیریت، شرایط محیط سالنها و نوع سالنها مؤثر هستند. اما کیفیت آب که از همۀ اینها مهمتر است، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. باکتریها، قارچها، کپکها، مواد معدنی، و افزودنیها، روی منبع آب، درون لوله های آبرسانی و آبخوریها اثر میگذارند و کارهای مدیریتی را که انجام آنها برای تضمین کیفیت آزمایش آب مرغداری ها و بهترین عملکرد مرغها ضروری است پیچیده تر میسازند. هر چند که وجود 1000 باکتری در یک میلیلیتر آب نوشیدنی مرغها استاندارد میکروبی  پذیرفته شده ای است، اما در آب ناپاکیزه برخی از مرغداریها تا یک میلیون باکتری در هر میلیلیتر آب نوشیدنی مرغها نیز دیده شده است.

ایده ل این است که در آب نوشیدنی، هیچ باکتری نباشد. وجود باکتریها، اغلب نشانه آلودگی آب با مواد ارگانیک است. وجود باکتریهای کلیفروم به ویژه در ارتباط با آلودگی آب با مدفوع مرغها است. که همراه با آب آلوده وارد منبع آب زیرزمینی و یا آبهایی که روی زمین جاری هستند میشوند.  کیفیت آب، روی مقدار آبی که مرغهای گوشتی مینوشند اثر منفی میگذارد.  پی هاش ، سختی آب، و کل مواد حل نشده آب (TDS) همگی روی روند نوشیدن آب مرغها تأثیر میگذارند. آزمایش آب مرغداری

آب با pH برابر با 7 خنثی میباشد. اما pHبالاتر از 7نشانه قلیایی بودن، و pHپایینتر از 7نشانه اسیدی بودن آب است. آب با pH پایین، خوشمزه نیست. در حالی که آب با pHبالا میتواند سیستم آبرسانی را مسدود کند. زیرا سطح مواد معدنی آن، به ویژه سطح کلسیم و منگنز آن بیش از اندازه است.  آبی که pHآن بیرون از حداکثر قابل قبول، در pHبالا، یا pH پایین باشد، میتواند اثر منفی روی عملکرد مرغها بگذارد.  سطح سختی آب معمولاً برای مرغها زیانبار نیست، اما با انباشته شدن پس ماندهها در آب، میزان رسوب آن در سیستم آبرسانی در ارتباط است. منبع رسوبات در آب، کلسیم و منیزیم هستند. هنگامی که pHآب بالاتر از 7است و یکی از این دو مواد معدنی در آب حضور دارند. (بیش از 60 واحد در میلیون) احتمال ایجاد رسوب سخت در سیستم آبرسانی سالن ها پیش میآید ومیباید. این رسوبها را با یک ماده پاک کننده اسیدی که برای زدودن رسوبات نیپلهای آبخوریها تولید شده است از میان برد.

روند نوشیدن روزانه آب یک نشانگر مهم در عملکرد گله است. بسیاری وقتها مرغداران میپرسند که « اگر مصرف روزانه آب گله یکسان بماند و افزون نشود آیا من باید نگران شوم؟». برای پاسخ دادن به این پرسش، مصرف روزانه آب 12گله گوشتی در یک مرغداری تجزیه و تحلیل شد.رای اینکه مصرف واقعی آب به دست آید مرغهای تلف شده هر روز از گله جمعآوری میشدند، و مصرف هر گله با توجه به تعداد
مرغهای زنده هر روز اندازهگیری میشد. روی هم رفته، مقدار مصرف روزانه آب، همواره افزایش می یافت، اما روزهایی هم بود که مصرف آب یا به اندازه روز پیشبود، و یا از روز پیش کمتر نیز میشد.

بنابراین، مرغداران نمیباید بیش از اندازه نگران این موضوع آزمایش آب مرغداری باشند.زیرا گاهی مصرف آب اندکی از روزهای دیگر کمتر می شود. اما اگر کاهش مصرف آب بیش از یک روز ادامه یابد، می باید.دنبال علت آن بگردید. روند مصرف آب از روز جوجه ریزی تا پایان دوره، میباید آرام آرام افزایش یابد و گاه شاید اندکی کاهش یابد یا بدون افزایش بماند.

بالا بودن سطح کل مواد حل نشده در آب، بزرگترین آسیبها را به تولید مرغداری میزند. نمکهای کلسیم، سدیم و منیزیوم از مواد اصلی هستند که در آب میمانند. راهنمای پیشنهاد شده از سوی انجمن پژوهش ملی آمریکا است و نشان دهنده سطح مناسب تراکم مواد در مرغداریها است. گذشته از این مواد، آب بسیاری از چاهها سطح بالایی از آهن دارد که میتواند رشد برخی از باکتریها را سرعت ببخشد.
آهن محلول در آب که سبب گرفتگی فیلترها و لولههای آبرسانی میشود و با باکتری آهن متفاوت است. نباید آنها را با هم اشتباه کرد. باکتری آهن بیماری ایجاد نمیکند اما میتواند دردسر بزرگی برای مرغداری باشد زیرا یک لایه نازک قرمز- قهوهای در درون لولهها پدید می– آورد که روی کار لولهها اثر میگذارد و آبخوریها را بند میآورد.