آزمایش اسیدیته آب
آزمایش اسیدیته آب
آزمایش اسیدیته آب ، طرفیت کمی آب برای واکنش با یک بازی قوی برای رسیدن به یک پی اچ (PH) خاص را نشان می دهد. رابطه بین پی اچ و اسیدیته یک محلول شبیه به رابطه بین دما و محتوای گرمایی آن است. همانطور که برای کاهش دما آب باید محتوای گرمایی آن کاسته شود ، به طور مشابه برای افزایش پی اچ آب نیز باید اسیدیته آن کاهش یابد.
منابع اسیدیته آب
کربن دی اکسید ، باران های اسیدی ، اسید های معدنی و اسید های آلی از منابع اسیدیته در آب هستند. باران های اسیدی می توانند یکی از منابع اسیدیته در آب های طبیعی باشند. پی اچ باران های اسیدی ، کمتر از 5 است و ممکن است به 2 تا 4نیر برسد. کاهش پی اچ باران ها اسیدی ناشی از حضور اسید های معدنی قوی مانند سولفوریک اسید ، اسید نیتریک و هیدروکلریک اسید است. منشا اسید های معدنی قوی در آب باران ، اکسید های نافلزی (SO2 و NOX) و هیدرید هالوژن ها (HCL و HF) است. در جو ، معمولا یک غلظت زمینه ی طبیعی از نیتروژن اکسید ها و سولفوریگ وجود دارد.
گرد آب دریایی منشا یون کلراید در جو است که به تشکیل هیدروکلریک اسید در آب باران منجر می شود. پی اچ آب باران غیر اسیدی حدود 5.6 است. که ناشی از انحلال کربن دی اکسید جو و تشکیل کربنیک اسید در آب باران است. در بعضی مناطق غلظت زمینه طبیعی اسید های قوی در جو به اندازه ای است که بتواند پی اچ آب باران را به کمتر از 5.6 برساند. از سوختن سوخت های فسیلی نیز غلظت ترکیبات نیتروژن دار و گوگرد در جو افزایش می یابد و به کاهش پی اچ آب کمک می کند.
در اکثر باران های با پی اچ کم ، سولفوریک اسید ، اسید غالب است.
اندازه گیری اسیدیته آب
اسیدیته آب را از طریق تیتراسیون ، با یک باز استاندارد تا رسیدن به نقطه نهایی پی اچ ، اندازه گیری می کنند. معمولا دو نقطه نهایی پی اچ یکی 3.7 و دیگری 8.3 برای اندازه گیری اسیدیته به کار می رود. مقدار اسیدیته تا نقطه نهایی پی اچ برابر با 3.7 معمولا مربوط به اسیدهای قوی است و این بخش از اسیدیته را اسیدیته معدنی می نامند. اسیدیته تا نقطه پی اچ برابر با 8.3 معرف اسیدیته کل و شامل اسیدیته معدنی به اضافه اسیدیته مربوط به اسید های ضعیف است.
در هنگام تیتراسیون ، نقطه نهایی پی اچ ، یا یک پی اچ سنج یا یک نشانگر رنگی ، یکی متیل اورانژ در تعیین اسیدیته معدنی و دیگری فنل فتالئین در تعیین اسیدیته کل متدول است. از این رو بعضی منابع اسدیته معدنی را اسیدیته متیل اورانژ و اسیدیته کل را اسیدیته فنل فتالئین می نامد.
