آلودگی آب با فلزات سنگین
آلودگی آب با فلزات سنگین :
آلودگی آب با فلزات سنگین نتيجه سال ها استفاده نادرست و عدم نگهداري صحيح از منابع طبيعي ميباشد. در سالهاي اخير با گسترش فعاليت هاي صنعتي آلودگي خاك به انواع آلاينده ها نظير فلزات سنگين، مواد آلي، آلاينده هاي نفتي و انواع مواد خطرناك رو به افزايش است. آلودگي خاك براي منابع آب زيرزميني تهديدي بسيار خطرناك در سراسر دنيا محسوب مي شود. همچنين انتفال آلودگي از خاك به گياهـان و ورود بـه زنجيـره غـذايي و يـا همچنين امكان انتقال مستقيم آلودگي از طريق تماس با خاك آلوده و همينطـور از طريـق هـوا امكـان پخـش آلودگي از خاك را بيشتر حاصل ميكنند.
آلودگی آب با فلزات سنگین به انواع آلاينده ها در سالهاي اخير در مناطق مختلف نفتي، شهري رو به افزايش بوده است. خاك يكي از منابع مهم زيستم حيطي بشمار ميآيد. با گسترش فعاليتهاي صنعتي، دفع زباله هاي شهري، استفاده از كودهاي شيميايي و … آلودگي خاك به آلاينده هايي نظير فلزات سنگين، مواد آلي، مواد نفتي، مواد شيميايي و .. افزايش يافته است. خاك آلوده از طريق آلوده كردن منابع آب سطحي و زيرسطحي و نيز از طريق تماس مستقيم و يا غير مستقيم(ورود به چرخه غذايي، محصولات كشاورزي و…) ميتواند براي سلامت انسان و ساير موجودات خطر آفرين باشند. آلودگی آب با فلزات سنگین از آلاينده هاي جدي محيط زيست به شمار ميروند كه به طرق مختلف و متعدد با منشا طبيعي و انساني به محيطزيست وارد ميشوند و از فراواني بالايي در محيطهاي طبيعي برخوردار بوده و از اين رو براي سلامتي جانداران و انسانها خطرآفرين هستند.
همچنين آلودگی آب با فلزات سنگین به لحاظ خواص شيميايي پايدار و قابل تجميع بيولوژيكي هستند و در محيط طبيعي غيرقابل تجزيه و داراي سميت هستند و به عنوان منبع بسيار مهمي از آلودگي در محيط زيست شناخته ميشوند. اين شرايطي است كه فلزات سنگين ميتوانند در محيط آبي با مواد آلي تعامل كنند و باعث تجميع در رسوبات شوند و در اثر فرايندهاي مختلف آزاد شده و وارد زنجيره غذايي انسان و ساير موجودات شوند.در اين تحقيق بر حذف همزمان فلزات سنگين به صورت همزمان و با استفاده از روش شستشوي پيوسته خاك به صورت ستوني پرداخته شده است.
آلودگی آب با فلزات سنگین و رسوبگذاری :
رسوبگذاري از كلمه sedimentatبه معني رسوب گرفته شده است.آب ميتواند باعث خوردگي خطوط انتقال و توزيع و نيز ايجاد لايه هاي ضخيم رسوبي بر روي سطوح و ديوارههاي تاسيسات تبادل حرارتي گردد كـه يكـي مهمترين مشكلات در صنعت آب است.خوردگي بر اساس يك واكنش فيزيكي شيميايي بين يك مـاده و محـيط اطراف آن انجام ميگيرد و به تغيير خواص آن ماده منجر ميگردد. در اين فرآيند چندين فاكتور شيميايي، الكتريكي، فيزيكي و بيولوژيكي تأثير دارند.
برطبق استاندارد ISO 8044خوردگي را به شكل واكنش فيزيكي شيميايي متقابل بين فلز و محيط اطرافش كه معمولا داراي طبيعت الكتروشيميايي بوده و نتيجه اش تغيير در خـواص فلـزي مـيباشـد تعريـف نمـود.ايـن تغييرات خواص ممكن است منجربه از دست رفتن توانايي عملكردي فلز، محيط يا سيستمي شود كه قسمتي از آن را تشكيل ميدهند. بسياري از مواد فلزي نظير موادي كه در ساختمان سيستمهـاي تـامين آب اسـتفاده مـيشـوند، در حضور آب ناپايدار بوده و تمايل دارند كه به شكل پايدارتر و اغلب محلول تبديل يا تجزيه شوند و اين فرايندي است كه به عنوان خوردگي شناخته مي شود.
پايداري آب باعث عدم خورندگي و رسوب گذاري آن مـي شـود، بنـابراين تمايل آب به خورندگي و رسوب گذاري با آلودگی آب با فلزات سنگین در پايداري آب مشخص مي شود. آب پايدار تمايل به خورندگي و رسوب گذاري كمي دارد و مقادير آنها براي نوع استفاده متفاوت است.راهكارهاي زيادي توسط دانشمندان و محققين به منظور جلوگيري از پديدههاي خوردگي و رسوبگذاري در تاسيسات ارائه شده است. با اين وجـود بهـرهگيـري از روشهـاي پيشبينيكننده، توأم با استفاده از هر روش كنترل، ميتواند به نحو مطلوبتري اثرات و خسارات ناشي از اين پديده ها را در صنعت تصفيه آب كاهش دهد . با اين ديدگاه توجه به كيفيت آب تحويلي به مصرف كننـده از اهميـت ويـژهاي برخوردار خواهد شد.