استاندارد آب دیگ بخار

تنها استانداردی که در مورد استاندارد آب دیگ بخار نوشته شده نشریه شماره 6039 موسسه استاندارد ایران است. هدف از تدوین این استاندارد تعیین شرایط تنظیم آب دیگ بخار یا روش های تنظیم شیمیایی یا درمان قلیایی می باشد. یکی از اهداف مهم تنظیم آب مصرفی دیگ بخار حفظ و نگهداری آن از خورندگی و رسوب گذاری است. برای رسیدن به این هدف باید آب مورد استفاده آن به صورت دوره ای آنالیز شود. در این آنالیز باید کلیه پارامترهای موثر در خورندگی و رسوب گذاری آنالیز شود.

دیگ های بخار به صورت سیستمی قسمت های مختلف دارند و از نظر تولید بخار در فشارهای مختلف به دو نوع تقسیم می شوند. دیگ های بخاری که در فشار بالاتر از psig 15 بخار تولید می کنند دیگ بخار پرفشار نامیده می شوند. دیگ هایی که بخار آب را پایین تر از این فشار تولید می کنند دیگ های بخار کم فشار هستند. در نشریه 6039 برای هرکدام از پارامترهای دیگ های بخار محدوده هایی براساس فشار تعیین شده است.

انواع دیگ های بخار بر اساس استاندارد به صورت زیر است:

انواع دیگ بخار

1. چرخشی: استوانه ای ، لوله ای ، چرخشی خاص (تک لوله ای یا چند لوله ای)
2. گذرا

پارامترهای قابل اندازه گیری برای انواع دیگ بخار بر اساس نشریه 6039 تا حدودی عین هم هستند. این پارامترها شامل سختی، چربی و روغن، اکسیژن محلول، PH، قلیائیت کل، قلیایت فنل فتالئین، باقیمانده تبخیر، هدایت الکتریکی، کلراید، فسفات، سولفیت، هیدرازین، آهن، مس و سیلیس می شود. محدوده قابل قبول هر کدام از این پارامترها در انواع دیگ ها و بر اساس میزان فشار وارد شده متفاوت می باشد. ما در جداول زیر به ترتیب شرایط آب تغذیه و انواع دیگ های بخار را در فشارهای مختلف آوردیم.

پارامترهایی که برای بخار تولیدی دیگ بخار باید آنالیز می شود هدایت الکتریکی و سیلیس است.

جدول 5- شرایط بخار تولیدی از دیگ بخار