استاندارد پساب خروجی فاضلاب برای کشاورزی

استاندارد پساب خروجی فاضلاب برای کشاورزی ، بر اساس استانداردهای تدوین شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران به شرح زیر می باشد. البته پارامتر های که برای خروجی سیستم تصفیه فاضلاب واحد صنعتی از سوی سامان حفاظت محیط زیست در نظر گرفته می شود بستگی نوع فعالیت واحد دارد. به طور مثال برای صنایع شیمیایی، برای کارواش ها ، برای آبکاری ها و غیره پارامتر های متفاوتی مورد ارزیابی قرار می گیرد. پارامتر هایی همچون اکسیژن خواهی شیمیایی COD ، اکسیژن خواهی بیوشیمیایی BOD ، سولفید ، سولفات ، نیترات، نیتریت، هدایت الکتریکی ، TDS، PH ، TSS  می باشد. البته استاندارد پساب خروجی فاضلاب برای کشاورزی بسیار وسیع تر بوده و تمامی پارامتر ها را شامل می شود.

فقدان نظارت کافي بر کيفيت پساب و لجنهاي دفعي از تصفيه خانه هاي کشور موجب مشکلاتی شده. در بيشتر موارد اين مواد به صورت خام و تثبيت نشده به محيط راه يافته و خسارات زيادي را بر منابع طبيعي وارد نمايند. آلودگي ميکروبي و شيميايي
آب، خاک و محصولات کشاورزي و شيوع بيماريهاي انگلي و مسموميتهاي شيميايي از عوارض دفع و يا استفاده مجدد از اين مواد بشمار ميرود. 

میکروب شناسی استاندارد پساب خروجی فاضلاب برای کشاورزی

استاندارد سازمان حفاظت محيط زيست ايران، ميزان کلي فرم کل و مدفوعي در پساب خروجي از تصفيه خانه هاي فاضلاب
را جهت تخليه به آب سطحي، چاه جاذب و آبياري بايستي به ترتيب زير ٤٠٠و١٠٠٠  MPN ، در ١٠٠ميلي ليتر تعيين کرده است.

مصارف كشاورزي با توجه به حجم زياد مورد نياز، به عنوان يكي از مصارف اصلي پسابها و آبهاي برگشتي محسوب ميشـود.
از بين منابع مختلف پسابها و منابع برگشتي، فاضلابهاي خانگي به خاطر حجم زياد و كيفيت مناسب تر بعد از طي مراحل تـصفيه براي مصارف كشاورزي از اولويت بيشتري برخوردار ميباشد. در استفاده از پسابهاي خانگي براي مصارف زراعي توجه بـه خـواص بهداشتي از جمله كليفرم، فكال كليفرم و تخم انگلهاي نماتودي از اهميـت بـالايي برخـوردار بـوده و از عوامـل محـدوديتزا در انتخاب الگوي كشت محسوب ميشوند.
پسابهاي صنعتي به دليل حجم كم، پراكندگي و كيفيت متنوع و دارا بودن تركيبات مختلف از جمله فلزات سـنگين و تركيبـاتشيميايي، براي مصارف كشاورزي در اولويت آخر ميباشند. از بين پـسابهـاي صـنعتي، پـسابهـاي مربـوط بـه صـنايع غـذايي از ويژگيهاي كيفي مناسبتري براي مصارف كشاورزي برخوردار ميباشند. در صورت استفاده از اين پسابهـا بـراي مـصارف زراعـي توجه به غلظت فلزات سنگين، هدايت الكتريكي  ،تركيبات شيميايي آلي و معدني ضروري بـوده و نيـاز بـه رعايـت ملاحظـات زيست محيطي شديدتري ميباشد.

زهآبهاي كشاورزي بيشترين حجم آبهاي برگشتي را دارا بوده و با توجه به كيفيت آب مصرفي، خاكشناسي منطقـه، الگـوي كشت و شرايط اقليمي از كميت و كيفيت متفاوتي برخوردار ميباشند. اين منابع با توجه به حجم زياد و كيفيت خـوب بـراي مـصارف زراعي مناسب بوده و مهمترين عامل محدوديتزاي كيفي آنها ميزان هدايت الكتريكي ميباشد.