استاندارد کدورت آب

مقدار استاندارد کدورت آب آشامیدنی بر اساس استاندارد شماره ۱۰۵۳ سازمان ملی استاندارد مقدار ۵ بر حسب NTU می باشد. استاندارد کدورت آب خروجی تصفیه خانه های فاضلاب برای منبع پذیره آب های سطحی و چاه کشاورزی مقدار ۵۰  بر حسب NTU  می باشد. شفافیت آب در تولید محصولاتی که برای مصرف انسان استفاده می شود بسیار مهم است. تولید کنندگان نوشیدنی، کارخانه های تولید مواد غذایی و آب آشامیدنی و گیاهان تصفیه شده از یک منبع آب سطحی معمولا به جداسازی ذرات مایع (کدورت آب) نیاز دارند. فرآیندهای مانند رسوب گذاری و فیلتراسیون برای افزایش وضوح و مطمئن بودن تولید – محصول قابل قبول است. شفایت بده  آب طبیعی یک مشخصه مهم برای بیان وضعیت بهره وری آن است.

کدورت در آب ناشی از مواد معلق و کلوئيدی مانند رس، نمک، ريزه ، ذرات آلی و معدنی و پلانکتون ها و دیگر ارگانیزم های میکروسکوپی است. کدورت بیانگر خواص نوری است که سبب می شود که نور به پراکندگی و جذب شود و نه بدون تغییر در جهت یا سطح شار از نمونه منتقل شود.

همبستگی که بین کدورت و  وزن و یا تعداد ذرات معلق وجود دارد پیچیده است. زیرا اندازه، شکل و شاخص شکست انبوه ذرات بر خواص نور پراکنده تاثیر گذار است.  هنگامی که کدورت در غلظت قابل توجهی وجود دارد، ذرات تشکیل دهنده نور جذب می شوند. یا برخی مواد مانند کربن فعال باعث دخالت منفی در کدورت می شود. در غلظت های پایین ، این ذرات تمایل دارند تا تاثیر مثبتی داشته باشند، زیرا آنها به کدورت کمک می کنند.حضور مواد حل شده و رنگی که نور را جذب می کنند ممکن است منجر به دخالت در کدورت شود.

برخی ابزارهای تجاری ممکن است بمنظور  اصلاح ظرفیت رنگ را داشته باشند و باعث خنثی شدن تداخل اثر رنگی نمونه های آب شود.

از لحاظ تاریخی، روش استاندارد کدورت آب مبتنی بر است شمع جکسون توربدیمتر بوده است. با این حال، کمترین مقدار آنالیر که می تواند به طور مستقیم اندازه گیری شود در این دستگاه، 25 واحد (JTU) است. به این دلیل که آب تصفیه شده توسط
فرآیند جداسازی ذرات مایع معمولی معمولا در محدوده اندازه گیری 0 تا 1 واحد قرار دارد. روش های غیر مستقیم دیگری برای تخمین کدورت ایجاد شده است. نیروهای الکترومغناطیسی الکترونیکی (نفلومتریک ) از سایر ابزار های مورد نظر برای اندازه گیری کدورت می باشد.