آزمایش اكسيژن مورد نياز بيوشيميايي
اكسيژن مورد نياز بيوشيميايي :
آزمایش اكسيژن مورد نياز بيوشيميايي ميزان مواد آلي فاضلاب را از طريق اندازه گيري اكسيژن مصرفي به وسيله ميكروارگانيسم هـا در تجزيـه تركيبات آلي فاضلاب تعيين ميكند، آزمايش شامل اندازه گيري اكسيژن محلول قبل و بعد از 5روز انكوباسيون نمونه در دماي 20درجه سلسيوس به منظور تعيين ميزان اكسيژن مصرفي به روش بيوشيميايي ميباشد. به همراه اخذ نمونـه از فاضلاب و پسابهاي تصفيه خانه، ترقيق نمونه با آب رقيق سازي استاندارد انجام ميگيرد و اكسيژن محلول قبل و بعـد از پنج روز دوره انكوباسيون اندازه گيري ميگردد.
(توجه: اگر نمونه مورد آزمايش، كلرزني، ازن زني، اكسيده، گرم، استحاله و اسيدي شده باشد بايد به بخش مربوط به پيش تصفيه و تعيين اكسيژن مورد نياز بيوشيميايي توام با بذرپاشي نمونه مراجعه شود.)
مزاحمت آزمایش اكسيژن مورد نياز بيوشيميايي :
قليائيت كواستيك، اسيد معدني، كلر آزاد و فلزات سنگين فاكتورهايي هستند كه ممكـن اسـت در صـحت آزمـايش تأثير بگذارند. بطري هاي اكسيژن مورد نياز بيوشيميايي بايد بسيار تميز باشند. محلول پاك كننـده مشـروحه در فصـل اول توصـيه مـيشـود.
شدت اكسيداسيون تركيبات نيتروژنه در طول دوره انكوباسيون 5روزه، بـه حضـور ميكروارگانيسـمهـا بسـتگي دارد كـه ميتوانند اين اكسيداسيون را انجام دهند. معمولا چنين ميكروارگانيسمهايي در نمونه فاضلاب خام يا پسـاب اوليـه، بـه منظور اكسيده كردن مقادير قابل توجهي از اشكال نيتروژن احيا شده در آزمايش اكسيژن مـورد نيـاز بيوشـيميايي پـنج روزه به تعداد كافي حضور ندارند. به طور متداول اغلب پسابهاي تصفيه بيولوژيكي در بردارنـده تعـداد كـافي ارگانيسمهاي نيتروژن ميباشند. چون اكسيداسيون تركيبات نيتروژن دار، ميتواند در اين گونه نمونـه هـا اتفـاق بيافتـد جلوگيري از نيتريفيكاسيون براي موارد زير توصيه ميشود:
نمونه هاي پساب ثانويه، نمونه هاي پساب ثانويه با بذر ميكروبي و نمونه هاي آب آلوده :
لوازم مورد نياز:
- بورت مدرج با دقت 0.1ميليليتر و ظرفيت 50ميليليتر
- بطري هاي BODبا در بطري سمبادهاي به ظرفيت 300ميليليتر
- ارلن ماير دهانه پهن، 250ميليليتري
- پي پت مدرج، 10ميليليتري
- پي پت حجمي تخليه
- انكوباتور با كنترل دما در 20درجه سلسيوس(به منظور پيشگيري از توليد اكسيژن محلول ناشي از فتوسـنتز، درون
آن بايد كاملا تاريك باشد - استوانه مدرج، 250ميليليتري و
- هر گونه وسيله مورد نياز ديگر براي تعيين اكسيژن محلول
معرفهاي شيميايي مورد نياز: علاوه بر موارد زير، كليه معرفهاي لازم براي تعيين اكسيژن محلول مورد نياز است.
- آب مقطر آب مورد استفاده براي تهيه محلولها، بايد از كيفيت بسيار بالايي برخوردار باشد. اين آب نبايد داراي مس يـا مـوادآلي تجزيه پذير باشد. آب مقطر باتري معمولي براي اين كار نامطلوب است.
- محلول بافر:
ميزان 8/5گرم فسفات مونوبازيك ، 21.75گرم فسفات پتاسيم دي بازيك، مقدار 33.4گرم بلور فسفات سديم دي بازيك و 1.7گرم كلريد آمونيوم ) ( را در آب مقطـر حـل كنيـد و بـه حجم يك ليتر برسانيد. pHاين بافر، بدون تنظيم بيشتر بايد 7.2باشد. - محلول سولفات منيزيوم:
مقدار 22.5گرم از بلورهاي سولفات منيزيوم را در آب مقطر حـل كنيـد و بـه حجـم يـك ليتـر برسانيد. - محلول كلريد كلسيم:
مقدار 27.5گرم از كلريد كلسيم بدون آب را در آب مقطر حل كنيد و به حجم يك ليتر برسانيد. - محلول كلريد فريك:
مقدار 0.25گرم كلريد فريك را در آب مقطر حل كنيد و به حجم يك ليتر برسانيد. - آب رقيق سازي:
يك ميليليتر از هر يك از محلولهاي بافر فسفات، سولفات منيزيوم، كلريد كلسيم و كلريد فريك را بـه هـر ليتـر از آب مقطر اضافه كنيد. حتي الامكان اين آب را در دماي محدود به 20درجه سلسيوس نگهداري كنيد، اين آب نبايـد در طول 5روز انكوباسيون بيش از0.2ميليگرم در ليتر كاهش اكسيژن محلول نشان دهد. همان گونه كه در بخش ديگـر اين كتاب با عنوان “روشهاي تعيين BODبذردار ميكروبي” شرح داده شد در صورت تمايل، آب رقيق سـازي ممكـن است با ميكروب بذردار شود. - محلول سولفيت سديم تقريبا 0/025نرمال:
مقدار 1.57گرم را در يك ليتر آب مقطر حل كنيد. اين محلول پايدار نيست. وقتي كلر زدايـي نمونـه فاضلاب ضرورت دارد به طور روزانه اين محلول را آماده كنيد. - عامل بازدارنده نيتريفيكاسيون/ :(CTCMP) Inhibitor
معرف شيميايي از دسته – 2كلرو – 6تري كلروميتل پيريدين. فرآوردههاي تجارتي نيز ميتواند مورد استفاده قرار بگيرد. - محلول هيدروكسيد سديمNaOHنرمال:
اين محلول تنها موقعي كه تنظيم pHنمونه فاضلاب ضروري باشد مورد نياز است. - محلول اسيد سولفوريك، 1نرمال:
اين محلول نيز تنها موقعي كه تنظيم pHنمونه فاضلاب ضروري باشد مورد نياز است.