طعم و بوي آب استخر :

از آنجا که احساس طعم و بوي آب استخر  غالباً به یكدیگر مربوط هستند غالباً موادي که در داخل آب ایجاد بو ميکنند، تقریباً هميشه ایجاد طعم نيز مينمایند و نيز (عكس این مطلب) مواد معدني زیادي وجود دارند که ایجاد طعم ميکنند ولي به هيچ وجه توليد بو نمينمایند.
بعنوان مثال درصورتي که عوامل غيرفراري مانند کلرورسدیم با تاثير روي طعم آب هيچگونه اثري بر روي بوي آن ندارد، عوامل مختلفي در ایجاد طعم و بو ازجمله تجزیه گياهان آبزي، محصولات حاصل ازکلرینه کردن آب و… موثر هستند. از نظر مصرف کنندگان، طعم و بو بدلایل روشني ناخوشایند می باشد. از آن جا که آب همواره به عنوان مادهاي بيطعم و بو شناخته شده است چنين تصور ميکند که مزه و بو همراه با آلودگي هستند از این رو ترجيح می دهد که از آب استخر هایي بدون طعم و بيبو استفاده کند حتي اگر چنين آبي تندرستي وي را به خطر نيندازد.

پس از طعم و بوي آب استخر ، رنگ آب استخر نیز از خصوصيات ظاهری مهم در آب استخر به شمار می آید. رنگ ممكن است
ناشی از آهن که به رنگ قرمز متمایل به قهوه ای یا منگنز به رنگ قهوه ای متمایل به سياه و یا رنگ سبز ناشی از خوردگی مس در آب ایجاد شود. جلبک ها نيز با رشد شان سبب تغيير رنگ به سبز یا قهوه ای می گردند. حذف رنگ از ضروریات مهم مدیریت استخر ها می باشد،که از نظر مقبوليت، براي شناگران از اهميت ویژه ای برخوردار است. دترجنت ها بعنوان عوامل فعال سطحی در ایجاد کف و کاهش کيفيت آب می باشد و روغن های معدنی نيز نباید در محيط استخر وجود داشته باشند، زیرا محيط نامناسب در سطح استخر ها ایجاد خواهند نمود. آب رنگي از لحاظ زیبایي براي عموم مردم قابل قبول نيست. بنابر این بهتراست این موضوع دراستخر، مورد توجه بيشتري قرار گيرد.

لازم به توضيح است که کنترل کيفيت ميكروبی آب استخرهای شنا از مهمترین عوامل در استفاده از استخرهای شنا می باشد. اکثر ميكروارگانيسم ها که از ترشحات دهان، بينی، پوست و دفع ادرار شناگران خارج می شوند در فرایند تصفيه حذف می شوند. جهت پایش و کنترل آب استخر از ميكروارگانيسم های شاخص کليفرم هاي گرماپاي، شمارش بشقابی، استافيلوکوك آرئوس، سودوموناس آئروژینوس)استفاده می نمایند. نمونه ها پس از جمع آوری حداقل هفته ای یكبار مطابق با دستورالعمل استاندارد مورد آزمایش قرار گيرد. علاوه بر کنترل کيفيت ميكروبی آب استخر شنا وجود ميكروارگانيسم های مزاحم همانند رشد جلبک ها که در ایجاد کدورت، رنگ و بو دخالت دارند باید مورد توجه قرار گيرد. که با سوپر کلریناسيون می توان در کنترل آن اقدام
نمود. باکتری های شاخص آلودگی آب استخر عمدتا کليفرم های مقاوم به حرارت و باکتري هاي هتروتروف می باشد ولی سایر ميكروارگانيسم ها شامل سودوموناس آئروژینوزا، استافيلوکوك، لژیونلا، استرپتوکوك های مدفوعی و مایكوباکتریوم مورنيوم(عامل عفونت پوستی،)نيز از جمله باکتري هایي مي باشند که در شرایط خاص و بروز اپيدمي بيماریهاي منتقله از آب استخر باید بررسي شوند. طعم و بوي آب استخر