عوامل باکتری زا آب
عوامل باکتری زا آب
انواع عوامل باکتری زا آب شامل باکتری های بیماری زای روده ای ، ممکن است در منابع آب یا در فاضلاب وجود داشته باشد. باکتری های بیماریزایی که از راه آب یا فاضلاب قابل انتقال هستند، شامل سالمونلا، شیگلا، کمپیلوباکتر، اشربشیاکلی انتروپاتوژنیک، ویبریوکلرا، لپتو سپیرا و یرسینیا می باشد. خانواده لژیونلا جزء باکتری های روده ای نیستند ولی اخیرا مشخص شده که بیماری ذات الریه را از طریق شیر آب و اتروسل ایجاد می کنند. به طور معمول در آزمایش های باکتریولوژیک آب این باکتریها مورد بررسی قرار نمیگیرند و روش منحصر به فردی نیز برای شناسائی همه ی این پاتوژنها وجود ندارد. آزمایش کلی فرم نیز همیشه یک شاخص مناسب برای بهداشت آب نیست، ولی با این وجود، هنوز برای سنجش کیفیت آب به کار میرود.
رعوامل باکتری زا آبروشهای جداکردن پاتوژنها برای محققینی که در این زمینه پژوهش می کنند میتواند مورد بررسی قرار گیرد :
- آزمایش های روتین آزمایشگاهی برای پاتوژنهای آب و فاضلاب، محدودیت هایی از قبیل فقدان امکانات، پرسنل مجرب، زمان کافی و وجود هزینه های بالا را در بر دارد.
سالمونلا
وجود سالمونلا در آبهای شیرین و شور با استفاده از روشهای زیر قابل بررسی است. محدودیت هایی در حساسیت و انتخاب روش های قابل قبول جداسازی سالمونلا با بیش از 1700 سروتایپ وجود دارد. چنانچه یکی از این روش ها برای سالمونلا نتیجه منفی دهد، دلیل بر نبودن سایر گونه های سالمونلا و یا سایر پاتوژنها نیست.
روش آنالیز عوامل باکتری زا آب
در مقایسه با کلی فرم ها میکروارگانیسم های بیماری زا به تعداد کمی در آب وجود دارند بنابراین باید نمونه نسبتاً زیادی را برای خالص کردن پاتوژن های مورد بررسی قرارداد. به این منظور به ترتیب زیر یک سواب کتابی تهیه کنید.در اطراف سواب پارچه ای کتانی به عرض و طول4/5 سانتی متر در10 سانتی متر ببندید و داخل یک لوله آزمایش بزرگ قرار داده در آن را با پنبه مسدود کنید و در دمای ۱۲۱ به مدت ۱۵ دقیقه اتوکلاو کنید ثواب را در داخل ظرف نمونه گیری به مدت یک تا سه روز قرار دهید.
به تدریج میکروارگانیسم ها و مواد معلق جذب سواب می شوند باید سواب را از آب خارج نموده و در یک ظرف پلاستیکی استرین واجد یخ قرار داده به آزمایشگاه بفرستید حداکثر زمان انتقال سواب ها ۶ ساعت است .سواب ها را در یک محیط غنی شده انتقال ندهید چون باکتریهای رقیب ممکن است تکثیر یافته و مانع جداسازی سالمو نلاها شوند.در آزمایشگاه سواب را به یک محیط غنی کننده انتقال داده در درجه حرارت 40-41قرار دهید.محیط های کشت غنی به طور انتخابی از رشد کلی فرم ها ممانعت می کند. غنی کردن نمونه امری ضروری است زیرا پاتوژنها به تعداد کم حضور دارند و محیط های جامد انتخابی برای خالص کردن کلنی ها تا اندازه ای سمی هستند.
از آنجا که یک محیط منحصر به فرد برای رشد اپتیمال سرو تاپهای سالمونلا وجود ندارد.همزمان برای یک نمونه از دو یا چند محیط غنی کننده استفاده کنید اکنون چند محیط کشت غنی کننده معرفی می شود.
محیط دولسیتول سلنیت برات:
این محیط ازرشد بسیاری ازآنترو باکتری های غیر پاتوژن در اوایل انکود باسیون ممانعت کرده باعث تکثیر سریع سوش های سالمونلا میشود مدت زمان گرما گذاری ۲۴ ساعت است پس از محیط هایی که به رنگ نارنجی – قرمز( در اثر احیا سلمیت) در آمده اند .در محیط های انتخابی جامد، کشت خطی دهید .
محیط تتراتیونات برات :
در این محیط ،سالمونلاهای بیشتری نسبت به سلنت برات رشد می کنند .روزانه تا مدت ۵ روز از این محیط، کشت خطی تهیه کنید تا همه سروتایپ های موجود جدا شوند. ۱ میلی متر از کشت تتراتیونات را به محیط تازه از همان کشت ،انتقال دهید تا باعث غنی شدن بیشتر سالمونلا شده و جدایی روی محیط های جامد افزایش یابد. برای جلوگیری از رشد میکروارگانیسم های غیر بیماری زا، می توان به نسبت 0.00002 رنگ برلیان گرین به محیط کشت افزود.
محیط سلنیت سیستین برات:
در این محیط ،ممکن است سالمونلا هایی متفاوت از سایر نمونه های جدا شده از محیط های دیگر غنی کننده جدا شوند .
