کریپتوسپوریدیوم در آب
کریپتوسپوریدیوم در آب
یک نوع تک یاخته به نام کریپتوسپوریدیوم در آب توسط تیزر Tyzzer شناخته شده است که این موجود به شش گونه کریپتوسپوریدیوم و میزبان های شان تقسیم می شوند. ثابت شده که گونه هاى کریپتوسپوریدیوم که جز عوامل بیماری زا آب هستند که انگل حیوانات هستند مى توانند در انسان نیز ایجاد عفونت کنند. ائوسیستها که به عنوان بخشى از سیکل زندگى تشکیل مى شوند،کوچکتر از کیست هاى ژیاردیا هستند و به طور متداول قطرى حدود 6 – 4 میکرومتر دارند. این ائوسیستها مى توانند تحت شرایط نامناسب تا هنگام بلعیده شدن توسط حیوان خون گرم زنده بمانند و پس از خارج شدن از حالت کیست به زندگى خود ادامه دهند.
کریپتوسپوریدیوم انسانى اولین بار در سال 1976گزارش شد. بعدها توجه علم طب نسبت به این ارگانیسم افزایش یافت. چون بروز این عفونت در بیماران دچار سندرم نقص ایمنى مانند کسى که به HIV/AIDSمبتلا شده، سرطانىها، بیمارانى که جراحى کردهاند و مردمى که با ضعف سیستم ایمنى متولد شده اند بسیار خطرناك است. در چنین افرادى ریسک مبتلا شدن به
کریپتوسپوریدیوزیس ازآب صرف نظراز زمانهایى که شیوع همگانى اتفاق مىافتد، بسیار بالاست.
امروزه در هر 5 قاره جهان گزارشاتى در مورد عفونت هاى کریپتوسپوریدیوم در آب در دسترس است. در سال 1987یک شیوع با گرفتارى هزاران نفر در یک سیستم آب تصفیه شده در کارولتون در آمریکا رخ داد. قبل از آن یک مورد شیوع دیگر با 177مورد بیمارى گزارش شده بود. علامت اولیه کریپتوسپوریدیوزیس، اسهال حاد است که در افرادى که نقص ایمنى دارند مىتواند موجب اسهال مشابه وبا شود.
علایم دیگر شامل درد شکمى، استفراع و تب خفیف است. منابع عفونت عبارتند از: پرندگان و حیوانات مزرعه، تماس فرد با فرد و آب آشامیدنى آلوده ، دز عفونى بیمارى مشخص نشده است. احتمال شیوع با تنزل کیفیت آب خام و کاهش کارایى فرایندهاى انعقاد، فیلتراسیون که باعث افزایش کدورت آب تصفیه شده و حذف غیر کافى ائوسیستها مى گردد، افزایش مى یابد.
روشهاى آزمایش موجود نم ىتوانند با قطعیت تعیین کننده این باشند که آیا کریپتوسپوریدیومى که در آب تشخیص داده شده زنده است و آیا مىتواند باعث عفونت انسان شود؟
در پستاندارانى که سیستم ایمنى آنها سالم و اعمال فیزیولوژیک خود را به خوبى انجام مى دهند، غالباً عفونت به روده محدود مى شود، در حالى که در آنهایى که دچار نقص ایمنولوژیکى هستند وسعت ابتلا بسیار و عفونت شدید و ممکن است تمامى طول دستگاه گوارش و نیز لوزالمعده، کبد و کیسه صفرا و حتى مجارى تنفسى مبتلا شود.
در حال حاضر به چنین افرادى توصیه مىشود که اقداماتى جهت کاهش ریسک ابتلا به این بیمارى انجام دهند که به طور خلاصه شامل جوشاندن آب به مدت 1دقیقه و استفاده از فیلترهاى یک میکرومتر یا اسمز معکوس در نقطه مصرف (شیرآب) مى باشد. همچنین در صورت استفاده از آب بطرى شده بهتر است از انواعى که از چاه ها و چشمه ها که احتمال آلودگى شان کمتر است یا آب بطرى شده حاصل از تقطیر یا اسمز مکعوس استفاده شود. در هنگام شیوع بیمارى، ادارات بهداشت عمومى و یا تاسیسات آب به منظور حفاظت همه اقشار جوشاندن آب را توصیه مى کند.
