گاز متان فاضلاب

گاز متان فاضلاب (CH4) یک گاز قابل احتراق ، بی رنگ و بی بو است که معمولا در چاه های فاضلاب یا در بعضی از سطوح آب های زیر زمین یافت می شود. فرار این گاز ها از سطح سیالاتی مانند آب و فاضلاب باعث انتقال این گاز به سطح اتمسفر می شود که باعث حضور در تجهیزات تانک های فاضلاب یا پمپ ها و سایر تجهیزات منازل و تصفیه خانه می گردد. گاز متان همچنین در نقاطی که فاضلاب به شکل دوش تزریق می شود باعث اسپری شدن گاز به هوا می گردد. مقدار انتشار گاز متان در هوا برابر ۵ ت ۱۵ درصد حجم آن می باشد.

در سطح دریا ، 3.95 درصد غلظت گاز متان در هوا از لحاظ نظری می تواند به هوا تزریق و اسپری شود در آب داغ در دمای ۶۸ درجه سانتیگراد که غلظت متان در آب 0.7 میلی گرم بر لیتر باشد. در دمای بالاتر آب ، فشار بخار آب بسیار بزرگ است و هیچ مخلوط انفجاری نمی تواند شکل بگیرد. در فشار بارومتری پایین ، غلظت خطرناک متان در آب به نسبت کاهش می یابد. در اتمسفر گاز N2 یا دیگر گاز های بی اثر، حداقل 12.8٪  گاز O2 باید برای امکان ایجاد انفجار وجود داشته باشد.

روش اندازه گیری گاز متان فاضلاب

• متد شاخش گاز قابل احتراق روش شماره (6211) (The combustible-gas indicator method)
• روش های حجمی روش شماره (6211)  (The volumetric method)

مزایای متد شاخش گاز قابل احتراق سادگی، سرعت و حساسیت زیاد می باشد. روش های حجمی روش شماره (6211)  (The volumetric method) می تواند برای غلظت های 4  تا 5 mg/L ,و یا بیشتر دقیق باشد و مورد استفاده قرار بگیرد.اما برای غلظت های بسیار پایین رضایت بخش نیست.

روش حجمی(The volumetric method) نیز می تواند برای تمایز بین CH4 و گازهای دیگر، به عنوان زمانی که یک منبع آب با گاز مایع نفتی یا سایر مواد قابل احتراق فرار آلوده می شود مورد استفاده قرار بگیرد. گاز متان فاضلاب را همچنین می توان با روش کروماتوگرافی گازی (GC) با دتکتور MASS شناسایی و تعیین کرد.