آزمایش آلودگي آب:

سرعت عمل در آزمایش آلودگي آب به ترکيبات مختلف از جمله فاکتورهاي بسيار مهم در کاهش اثرات سوء ناشي از بلایاي انسان ساخت است. در شرایط عادي تشخيص آلودگي آب به سموم و آلاینده هاي آلي نيازمند دسترسي به دستگاه گازکروماتوگرافي جرمي بوده و براي تشخيص آلودگي آب به فلزات سنگين به دستگاه جذب اتمي نياز مي باشد که در زمان بروز بلایا همه جا قدور نمي باشد، لذا سنجش بعضي از پارامترهاي جایگزین در کنار روش هاي اصلي مي تواند به تشخيص آلودگي ها کمک نماید.

کلرباقيمانده و آزمایش آلودگي آب:

کلرباقيمانده یكی از حساسترین پارامترهای شاخص در پایش سيستم های توزیع آب است. با توجه به اینكه کلر با اکثر الاینده های شيميایی و بيولوژیكی واکنش می دهد، در صورت وجود عوامل آلاینده، غلظت کلرباقيمانده به ميزان قابل توجهی کاهش می یابد. بنابراین می توان از ارتباط تجربی بين افت کلرباقيمانده و حضور آلاینده های طبيعی و مصنوعی جهت تشخيص آلودگی آب استفاده نمود.
آلاینده های مختلف نظير ميكروارگانيسم ها و ذرات کلویيدی آلی و معدنی منجر به کدورت در آب می شوند. بنابراین سنجش این پارامتر نيز یكی از روش های تشخيص سریع آلودگی آب است. سنجش کل کربن آلی یكی از روش های اندازه گيری مواد کربنه محلول و معلق آب است. استفاده از دستگاه سنجش TOC در مسير آب تصفيه شده، می تواند جهت تشخيص سریع آلودگی آب به مواد آلی استفاده گردد.

هدایت الكتریكی و TDS (کل املاح محلول) از مهمترین پارامترهای شاخص تعيين کننده تغييرات قدرت و ترکيب یونی آب می باشند. کاربرد توأم این 2 پارامتر با سایر ویژگی های آب در تشخيص آلودگی آب مفيد می باشد. استفاده از موجودات زنده نظير ماهی ها و انجام آزمون تعيين سميت به روش زیست آزمونی یكی دیگر از معيار های تشخيص آلودگی و حضور مواد سمی در آب می باشد. زیست آزموني علاوه بر ارزش علمي زیادي که دارد، انجام آن آسان و کم هزینه بوده و نيازمند زمان، فضا و امكانات آزمایشگاهي کمی می باشد. به همين دليل امروزه چنين آزمایشهایي جایگاه ویژه اي را در اقدامات کنترل آلودگي آب به خود اختصاص داده اند.
در زیست آزموني ارگانيسم هایی نظير دافنيا، انواع ماهی و ميگو در معرض مقادیر مختلف آلاینده قرار گرفته و به وسيله پایش خصوصيات و رفتارهاي بيولوژیكي این ارگانيسمها و مقایسه آنها باارگانيسمهایي که هيچ گونه مواجهه با مواد آلوده کننده نداشته اند، ارزیابي سميت انجام می گيرد.
آزمایش سميت برای حيات آبزیان روشی است که از عكس العمل های موجودات آبزی، برای آشكار سازی یک یا چند ماده سمی، فاضلاب یا عوامل محيطی به تنهائی یا توأم با یكدیگر، مورد استفاده قرار می گيرد. مهمترین عوامل تأثير گذار بر انتخاب ارگانيسم مناسب براي آزمون سميت شامل حساسيت ارگانيسم انتخابي به آلاینده های سمي، فراواني ارگانيسم در تمام طول سال، زاد و ولد فراوان آن، اقتصادي بودن، اهميت اکولوژیكي، ارتباط با هدف مورد مطالعه و شرایط فيزیكي و بيماریهاي آن است. با توجه به اهميت و ویژگی کاربردی این آزمون ها مؤسسه استاندارد و تحقيقات صنعتی ایران نشریه های استاندارد شماره 8696-2 ،8696 -1و 8696-3را تدوین نموده که می توانندبرای تشخيص آلودگی آب به مواد سمی مورد استفاده قرار گيرند.