اهمیت میکروبی آب استخرهای شنا

 اهمیت میکروبی آب استخرهای شنا:

آب استخرهای شنا محل بسیار مناسبی برای انتقال بیماریهای پوستی و عفونی می باشد. اهمیت بهداشتی آب استخرهای شنا در رابطه با کیفیت میکروبی و شیمیایی آب می باشد. بعلت اینکه در یک مدت زمان محدود تعداد زیادی از افراد همزمان از استخر استفاده می کنند، بنابراین استخرهای شنا همیشه با مسائل و خطرات بهداشتی همراه می باشند. چنانچه اگر آب تأمینی برای استخر کاملا سالم هم باشد ، ورود حتی مقادیر جزئی باکتریهایی پاتوژن توسط شناگران ا حتمال خطر عفونت را بهمراه دارد . آب شناگاهها اگر چه به مصرف شرب نمی رسند اما در صورت تماس با بدن انسان یا بلع اتفاقی موجب انتقال بیماری به انسانمی شود. بخصوص در مواردی که آب دارای باقیمانده مواد گندزدای فعال (مانند کلر) به مقدار کافی نباشد. این خطر بیشتر می شود.

بیمارهای میکروبی آب استخرهای شنا:

از بین بیماریهای منتقله می توان به بیماریهای زیر اشاره نمود: تب تیفوئید، دیسانتری، تراخم، لیپتوسپیروزیس، انتقال کرم های حلقوی و دیگر عفونت های پوستی، شیستوزومیاریس، خارش شناگران، بیماریهای دستگاه تنفسی مثل عفونت سینوس ها عفونت گوش و گلو. باکتریهای شاخص آلودگی مدفوعی عمدتاً کلیفرم های مقاوم به حرارت می باشد ولی سایر میکروارگانیسم ها شامل سودموناس E . coli یا آئروژینوزا ،کلستریدیوم، استرپتوکوکهای مدفوعی و مایکوباکتریوم مورنیوم (عامل عفونت های پوستی) می باشند.

مایکوباکتریوم مورنیوم باعث ایجاد عفونت ه ای مختلف چشم، گوش، پوست و عامل گرانولوما در افرادی که از استخرهای شنای عمومی 1 میلی / استفاده می نمایند می گردد. این ارگانیسم در کلر باقیمانده 5 گرم در لیتر مقاوم است . سایر عفونت های باکتریایی و ویروسی از جمله تب، ورم ملتحمه چشم در شناگران مشخص شده است.

بیماریهای ناشی از ویروس ها شامل آدنوویروس ها، ویروس هپاتیت نورواک و اکو ویروس می باشد. ولی فراوانی همه گیریهای گزارش ،A شده توسط آدنوویروس ها بیشتر می باشد. علائم ناشی از آدنوویرو س ها شامل عفونت گلو، پلک ها و ناراحتی ملتحمه و حلق . در صورتیکه علائم عفونت های ناشی از سایر ویروس ها، تهوع، استفراغ ، سردرد، اسهال و تب می باشد.

شیگلا و اشرشیاکلی 157 ، دو باکتری مرتبط به هم می باشند که اخیراً همه گیری ناشی از آن در استخرهای شنا گزارش شده است . علائم عفونت با اشرشیاکلی 157 ، شامل اسهال خونی و سندرم اورمیک HUS استفراغ و تب در بیشتر موارد است . ویژگی ، (HUS) همولیتیک کم خونی همولیتیک و نقص کلیوی حاد است و فراوانی آن بیشتر در اطفال و نوجوانان و سالخوردگان می باشد. علائم عفونت از شیگلا شامل اسهال، تب و استفراغ می باشد.

لیپتوسپیرا و لژیونلا پنوموفیلا نیز می توانند از طریق آب شناگاهها منتقل شوند.

بیماری گوارشی حاد (Acute Gastrointestinal Ilness) یا AGI از طریق آب شناگاهها  انتقال می یابد . خارش پای شناگران که شیستوزومای غیر انسانی عامل آن است نیز منتقل می شود. عفونت پای ورزشکاران که عامل آن گونه ای قارچ تریکوفیتون (عفونت درلابلای (Athlet’s foot) انگشتان پا ایجاد می شود) می باشد از طریق شنا در آب آلوده منتقل می شود.

خطر میکروبی آب استخرهای شنا

خطر بیماریهای مرتبط با پروتوزئرها در استخرهای شنا عمدتاً به دو انگل ژیاردیا و کریپتوسپوریدیوم مربوط می شود. این دو ارگانیسم دارای کیست بوده و مقاومت بالایی نسبت به شرایط نامساعد محیط و گندزداها دارند . هر دو آنها در مقادیر کم هم عفونت زا بوده و به میزان زیاد توسط افراد آلوده دفع می شوند. علائم عفونت با ژیاردیا شامل اسهال، قولنج، کاهش اشتها، خستگی و تهوع و علائم عفونت با کریپتوسپوریدیوم اسهال، استفراغ، تب و دردهای شکم ی است. ژیاردیالامبلیا بوسیله بلعیدن و فرو بردن احتمالی آب آلوده استخرهای شنا منتقل می شود.

نگلریا فاولری از پروتوزوئرهائی می باشد که از آبهای آلوده و استخرهای شنا جدا شده و می تواند عامل بیماری مننگو آنسفالیت آمیبی گردد که اولین بار در سال 1965 در استرالیا گزارش گردید . اغلب بعد از 4 تا 5 روز که این آمیب به بدن وارد می شود می تواند باعث مرگ گردد. این پروتوزوئر از طریق غشاهای موکوسی به بینی وارد میشود و به سیستم اعصاب مرکزی می رسد. این بیماری بیشتر در اثر شنا کردن و شیرجه رفتن در استخرهای آب گرم در آمریکا گزاش شده است آکانتاموبا، آمیب دیگری است که سبب عفونت حاد یا مزمن ولی با شدت کمتر از نگلریا می گردد.