آزمایش آب پارک های آبی :

با توجه به مطالعات انجام شده، شاخصهاي در نظر گرفته شده با توجه آزمایش آب پارک های آبی : شاخصهاي ميكروبي، جلبـك، ،pH ، اكسيژن محلول و شاخصهاي توصيفي مثل بو، مزه، جامدات و مواد شناور، روغن و گياهان مزاحم ميباشند.

در مورد وضعيت جلبكها در آبهاي كشور آماري در دست نيست، بررسي ميزان pHو اكسيژن محلول نيز نشان ميدهد كه ميـزان
pHو اكسيژن محلول در اكثر آبهاي كشور در حد مطلوب براي پارک های آبی ميباشد. بقيه شاخصهاي مرتبط با تفرج جنبـه
توصيفي داشته و آمار مربوط به آنها موجود نيست.

شاخصهاي ميكروبي كه بهطور معمول در كشورهاي ديگر براي كيفيت آب تفرجي پيشنهاد شده است، شـاخصهـاي كليفـرم كـل، كليفرم مدفوعي، اشرشياكلي و انتراكوكي ميباشند كه در چند سال اخير دو مورد آخر يعني اشرشيا و انتراكوكي بـيشتـر مـورد توجـه قرار گرفته اند. از آنجا كه آزمايشهاي اندازه گيري اين دو شاخص نسبت به كليفرم كل و كليفرم مدفوعي گرانتـر بـوده و تجهيـزات آزمايشگاهي مربوط در تمامي مناطق كشور موجود نميباشد، در تهيه راهنماي تفرجي محدوده مطلوب براي هر 4شاخص ذكر شـده است و براي تعيين وضعيت كيفيت آب، انجام يكي از آزمايشها كفايت ميكند، ولي توصيه ميشود كه در صورت امكان اشرشـياكلي و انتراكوكي نيز مورد آزمايش قرار گيرند.

بديهي است كه هرچه بیشتر آزمایش آب پارک های آبی انجام گیرد، تصميمگيري در مورد وضعيت آب، صحيحتر است ولي حداقل تناوب نمونه گيري توصـيه شـده براي تعيين وضعيت آب دو هفته يكبار ميباشد.

با وجود اهميت ميزان جلبك در آب، اندازهگيري آن در همه جا ميسر نميباشد. از آنجا كه محـدوده كـم خطـر جلبـك كـمتـر از 10
كلروفيل aميكروگرم بر ليتر ميباشد و بيش از اين ميزان، باعث تغيير رنگ آب شده و بر روي آب شناور ميگردد، مـيتـوان ميـزان
جلبك را به صورت شاخص توصيفي تعريف كرد.
در جدول زیر مقادير شاخصهاي مختلف براي مصارف تفرجي آورده شده است، بايد توجه داشت كه محدوده مشخصشده براي هر شاخص، محدوده بيخطر نميباشد، ولي احتمال ابتلا به بيماري در اين محدوده كمتر است :