ایمنی آزمایشگاه آب

1. به منظور حفظ ایمنی آزمایشگاه آب هرگز در آزمایشگاه به تنهایی کار نکنید. همیشه حضور خود را در آزمایشگاه با شخص دیگری در میان بگذارید.

   

2. از محیط آزمایشگاه جهت صرف غذا و مایعات نبایستی استفاده گردد.
3. روی کلیه ظروف حاوی محلول های آزمایشگاهی برچسب بزنید، برچسب ها بایستی همراه با توضیحات و اخطارهای احتمالی مورد لزوم باشند.
4. حفاظت از چشم هادر تمام اوقات کار در آزمایشگاه و هنگام کار با مواد شیمیایی ضروری است.
5. کلیه آزمایشگاه ها باید مجهز به وسایل و تجهیزات کافی جهت پیشگیری و مبارزه با آتش سوزی باشند و ضروری است کارکنان آزمایشگاه نیز وزش های لازم اطفای حریق را گذرانده باشند.
6. در هر آزمایشگاه و انبار باید لوازم اعلام و اطفای حریق سیار و ثابت متناسب با نوع کار نصب گردد. بطور کلی 3 نوع از خاموش کننده های حریق عبارتند از :

• خاموش کننده های آبی: برای حریق های با مواد قابل احتراق عادی از قبیل چوب و کاغذ
• پودر خشک شیمیایی: موثر در برابر بیشتر حریقها، اختصاصا برای مایعات آتش گیر و فلزات و حریقهای الکتریکی
• دی اکسید کربن، مفید برای حریقهای کوچک شامل مایعات آتش گیر و استفاده در محدوده اطراف ابزار و تجهیزات الکترونیکی

بسته به پتانسیل خطرات ممکن است بیش از یک نوع اطفاء کننده در هر اتاق موجود باشد. توضیح اینکه خاموش کننده های هالوژن در اتاق های الکترونیکی ویژه با تجهیزات کامپیوتری که ممکن است بوسیله خاموش کننده های متداول آسیب ببینند، ارجحیت دارند.

• بازدید از اجزای مختلف دستگاه ها به لحاظ اطمینان از نظر عدم نشتی و خرابی دستگاه الزامی است.
• سیلندرهای گاز اعم از پر و خالی بایستی در محل مناسب و به حالت عمودی با استفاده از تسمه-زنجیر یا بست بطور ایمن مهار گردند.
• از انباشت و نگهداری مواد شیمیایی مازاد در آزمایشگاه خود داری شود. ضروری است کلیه مواد در انبار آزمایشگاه، نگهداری کردند.

1. “حلال های آتش گیر” را در محفظه هایی که بوسیله NFPA، تایید شده و یا یخچال های ضد حریق نگه داری کنید. استفاده از این محفظه ها بهنگام نگه داری یک حلال با حجمی بیش از 2 لیتر و یا چند حلال با مجموع حجم بیش از 1/8 لیتر ضروری است.
2. مایعات یا مواد خطرناک نباید در قفسه هایی که بالاتر از سطح چشم هستند، نگه داری شوند.
3. مسئول آزمایشگاه بایستی ورود به آزمایشگاه را محدود کند.
4. افراد باید روپوش یا البسه ویژه کار بپوشند و قبل از ترک آزمایشگاه و رفتن به اماکن غیرآزمایشگاهی (سالن غذاخوری، کتابخانه، بخش های اداری) لباس ویژه کار خود را درآورده و در آزمایشگاه بگذارند.
5. استفاده از تجهیزات ایمنی فردی شامل محافظ صورت یا ماسک و عینک محافظ آزمایشگاهی و دستکش مناسب.
6. پوشیدن لباس های گشاد و جواهرات در محیط آزمایشگاه می تواند خطرساز باشد، کفشها باید کامل پا را بپوشانند.
7. دوش های ایمنی برای چشم، دست و بدن، بخش مهمی از یک آزمایشگاه می باشد و در حوادث ضروری آزمایشگاه مورد استفاده قرار می گیرند.
8. در پایان هر روز مدت زمانی را به نظافت اختصاص دهید. پیش از آنکه ظروف شیشه ای را جهت نظافت کنار بگذارید همه آن ها را خالی کرده و با آب بشویید.
9. حفاظت از چشمها در تمام اوقات کار در آزمایشگاه و هنگام کار با مواد شیمیایی ضروری است.
10. افرادی که با نحوه استفاده و نگه داری دستگاه اتوکلاو آشنایی ندارند، مجاز به استفاده و کار با این دستگاه نیستند.
11. شوخی و حرکات نابجا در محیط آزمایشگاه خطرناک بوده و قطعا ممنوع می باشد.
12. همیشه در آزمایشگاه به حالت آماده باش و با احتیاط کار کنید. درصورت ملاحظه هرگونه شرایط خطرناک، فورا کارکنان دیگر آزمایشگاه را در جریان بگذارید.
13. قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش UV در ایمنی آزمایشگاه آب بدون استفاده از محافظ متناسب و بمدت طولانی می تواند صدمات چشمی و پوستی قابل توجهی را بوجود آورد.
14. از بسته بودن دریچه جلویی هودهای بیولوژیک، زمانیکه اشعه UV آن روشن است، اطمینان حاصل کنید.
15. کلیه ظروف شیشه ای لب پریده و ترک دار را در ظروف مخصوص جهت دور انداختن یا تعمیر قرار دهید. از ریختن اینگونه ظروف به داخل ظرف زباله خودداری کنید.
16. انواع سانتریفیوژها و مخلوط کن ها بهنگام استفاده از حلال های آلی باید زیر هود مناسب قرار گیرند.
17. برای جلوگیری از عوارض ارگونومی بایستی مواد-امکانات-ابزارآلات و تجهیزات به نحو مناسب در دسترس باشند.
18. از صندلی های آزمایشگاهی که مطابق اصول ارگونومی طراحی شده (تابوره آزمایشگاهی) که قابل شستشو نیز باشند، استفاده گردد.
19. در محیط هر آزمایشگاه باید سنسورهای حساس به بخارات مواد سمی که بیشترین کاربرد و یا پایین ترین TLV را دارند، نصب گردد تا در صورت افزایش غلظت در محیط، کارکنان را بمنظور خروج اضطراری از محل آگاه نماید.
20. دستگاه های تولید هوای فشرده (کمپرسور)، تهویه، بخار، گرمایشی، گاز هیدروژن، نیتروژن و غیره در خارج از محیط کار آزمایش قرار داده شوند.
21. جهت ایمنی آزمایشگاه آبدستگاه هایی که سروصدای زیادی ایجاد می کنند همواره باید توسط عایق صوتی مناسب مهار گردند.
22. تنظیم، نگه داری و سرویس مستمر دستگاه ها بمنظور جلوگیری از تشدید سر و صدا و ایمنی آزمایشگاه آب در محیط الزامی است.
23. در آزمایشگاه هایی که با مواد رادیو اکتیو کار می کنند رعایت کلیه موازین و مقررات انتشار یافته از سوی سازمان انرژی اتمی ایران ضروری می باشد.
24. حتی الامکان سعی شود از سیم های رابط برای انتقال برق داخل آزمایشگاه استفاده نگردد.
25. کلیه کارکنان آزمایشگاه باید برحسب نوع کار از مراقبت های پزشکی و واکسیناسیون برخوردار گردند.
26. در محل دستشویی های آزمایشگاه باید صابون-مواد ضد عفونی کننده-برس های مخصوص ناخن و حوله های یکبار مصرف فراهم گردد.
27. زباله های آزمایشگاه میکروبی بدلیل خطرات بیولوژیکی باید در ظروف دربدار مناسب جمع آوری-برچسب گذاری و بنحو مناسب آلودگی زدایی گردیده، سریعا از محیط آزمایشگاه خارج شده و تا زمان حمل و دفن در محل ایمن نگه داری گرددقبل از سرویس و تعمیر باید آلودگی زدایی دقیق از کلیه دستگاه های آزمایشگاهی بعمل آید
28. کلیه دستگاه ها جهت ایمنی آزمایشگاه آب باید بصورت دوره ای توسط افراد دارای صلاحیت کالیبره گردند.
29. محل استقرار دستگاه اتوکلاو حتی المقدور توسط اتاقکی از سایر تجهیزات آزمایشگاه مجزا گردد.
30. کلیه دستگاه های گرمازا باید در مکان مقاوم به حرارت و دور از تجهیزات حساس به حرارت قرار گیرند.
31. قبل از استفاده از تجهیزات و دستگاه های آزمایشگاهی بایستی افراد درخصوص بهره برداری ایمن و بهینه آموزش لازم را از طریق مراجع ذیصلاح کسب نمایند.
32. استفاده از مواد شیمیایی خطرناک در تمامی آزمایشگاه ها باید مطابق با اصول استاندارد اداره ی ایمنی و سلامت شغلی (OSHA) باشد. برای اجرای این استاندارد باید تدابیر محافظت در برابر مواد شیمیایی (CHP) تهیه و مورد استفاده قرار گیرد.
33. از وجود تمام امکانات لازم برای ایمنی در برابر مواد شیمیایی در بخش مربوطه آزمایشگاه اطمینان حاصل شود.
34. کارکنان آزمایشگاه باید آموزشهای لازم را بمنظور چگونگی یافتن اطلاعات و استفاده از MSDS-برگ اطلاعات ایمنی مواد آزمایشگاهی- بگذرانند.
35. MSDS مواد مورد استفاده موجود در ایمنی آزمایشگاه آب برای استفاده داخلی آزمایشگاه های مختلف، تهیه گردد.