ترکیبات MTBE منابع آب :

ترکیبات MTBE منابع آب ، به صورت مایعی بی رنگ، قابل اشتعال و فرار با بوی تند است. از واکنش شیمیایی بین متانول و ایزوبوتیلن تولید می شود. متانول از گاز طبیعی و ایزوبوتیلن از بوتان که خود از نفت خام یا گاز طبیعی گرفته می شود مشتق می شود. بعبارتیترکیبات MTBE منابع آب از سوختهای فسیلی گرفته می شود. 

از سال 1800 و با فعالیت صنایع ماشین سازی ، سرب بمنظور بالا بردن عدد اکتان و به سوزی بنزین به سوخت اضافه گردید . با توجه به اثرات سمی ترکیبات آلی سرب بر انسان و محیط زیست از سال 1920 استفاده از این ترکیب مورد تردید قرار گرفت. سرانجام از سال 1920 ممنوعیت استفاده از سرب در بنزین مطرح شد. لذا در کشورهای صنعتی گروهی از ترکیبات شیمیایی اکسیژن زا ( بالا برنده محتوای اکسیژن بنزین) به عنوان جایگزین سرب توسط صنایع پتروشیمی معرفی شدند. مانند متیل ترشیو بوتیل اتر ،MTBEترشیو آمیل متیل اتر، tAMEترشیو بوتیل الکل ، tBAاتانول و … .

معایب ترکیبات MTBE منابع آب :

استفاده از MTBE موجب کامل شدن احتراق بنزین و بهبود عدد اکتان شده و در نتیجه میزان مونواکسیدکربن و ازن در هوا کاهش می یابد. بدین ترتیب مصرف سوختهای اکسیژن زا تاثیرات مثبت بر کیفیت هوا و سلامت دارد. لیکن از آنجایی که این ترکیبات مقاومت زیادی در برابر تخریب زیستی داشته. دارای نیمه عمر و حلالیت بالا در آب بوده و بسیار متحرک می باشد. (به همین دلیل تحت شرایط طبیعی این ماده می تواند تا فواصل طولانی همراه با
آب منتقل شود. ) با تجمع در آبهای زیر زمینی و در نهایت استفاده در آب شرب و کشاورزی می تواند ضمن تهدید سلامتی انسان و طبیعت ، معضلات زیست محیطی ایجاد نماید.

نگرانیها در خصوص استفاده از ترکیبات MTBE منابع آب زمانی شروع شد که مطالعات نشان داد MTBE با سرعتی مشابه سرعت حرکت آبهای زیرزمینی حرکت می کند و به همین دلیل MTBEبعنوان یک ماده شیمیایی سیار شناخته می شود. این نگرانیها زمانی به صورت گسترده تر افزایش پیدا کردکه گزارشی بوسیله US Geological of VOCs Surveyدر سال ۹۶ چاپ گردید. در نمونه هایی که از آبهای زیرزمینی کم عمق از ۸ منطقه شهری در فاصله سالهای ۹۳-۹۶ اخذ گردیده بود، MTBEدومین ترکیب شیمیایی شناخته شده در این آبها بود. عدم قطعیتها در مورد پایداری MTBEدر خاک و آبهای زیرزمینی هنوز باقی است. MTBEبه سرعت در برابر نور در جو تجزیه می شود.

اثرات ترکیبات MTBE منابع آب بر سلامت انسان :

انسان از سه طریق خوردن یا آشامیدن ، استنشاق و تماس پوستی می تواند در معرض MTBEقرار گیرد و سلامتی او تهدید شود. که از این بین بلع مهمترین راه ورود این ماده به بدن انسان است و عمدتاً از طریق آشامیدن آب آلوده انجام می شود. ضمن آنکه استحمام با آب گرم آلوده نیز فراریت آن را افزایش داده و باعث استنشاق این ماده می شود. لازم به ذکر است آژانس محیط زیست آمریکا ( (EPAحد مجاز MTBEرا در آب آشامیدنی را
۲۰تا ۴۰ ppb تعیین کرده است.

اثرات سرطان زایی ترکیبات MTBE منابع آب :

ارزیابی های اخیر در اروپا نشان می دهد که MTBE ممکن است در ایجاد کلسفیکاسیون های سرطانی نقش داشته باشد. لیکن به دلیل زمان نسبتاً کوتاه از آغاز مصرف گسترده این ماده تحقیقات ومطالعات به منظور بررسی تاثیرات سرطان زائی در انسان کافی نبوده. به همین دلیل در اروپا هنوز این ماده به عنوان یک عامل سرطان زا شناخته نمی شود. در آمریکا اخیراً به دلیل تأثیرات این ماده در انسان و محیط زیست به ویژه آلودگی منابع آب MTBEبه عنوان ( maximum contaminant level ( MCLدر آب شرب معرفی شده. در بعضی مناطق استفاده از MTBEممنوع شده است.