تفاوت آب آشامیدنی با آب معدنی

تفاوت آب آشامیدنی با آب معدنی ، در میزان کل املاح محلول در آب از جمله تفاوت در میزان غلطت سختی کل، کلسیم، منیزیوم، سدیم، پتاسیم،سولفات ،کلراید، نیترات، نیتریت، و سایر پارامتر های تعیین کننده است. اما اینکه آب آشامیدنی بهتر است یا آب معدنی باید میران این پارامتر های در آن تعیین شود.

آب آشامیدنی سالم برای حفظ حیات ضروری است. بنابراین هر تلاشی باید انجام شود تا اطمینان حاصل شود که تأمین کنندگان آب آشامیدنی و آب معدنی، آب سالم براي مصرف کنندگان فراهم کنند.  بیشترین خطر میكروبها در آب برای بهداشت عمومی با مصرف آب آشامیدنی که به مدفوع انسان
و حیوان آلوده شده مرتبط است. اگرچه منابع و مسیرهای دیگر تماس نیز ممكن است مهم باشند.

بیماریهای عفونی که توسط باکتریهای بیماري زا، ویروسها و انگلها (برای مثال پروتوزوا و کرمها) ایجاد میشوند، متداولترین و شایعترین خطر بهداشتی مرتبط با آب آشامیدنی میباشند. میزان اثر (بار) پاتوژن ها بر بهداشت عمومی از طریق شدت و میزان شیوع بیماریهای مرتبط با  پاتوژن ها، میزان عفونت زایی و جمعیت در معرض تعیین میگردد. در گروههای جمعیتی آسیب پذیر، اثر بیماری ممكن است شدیدتر باشد. تفاوت آب آشامیدنی با آب معدنی در استاندارد میکروبی وجود ندارد.
نقص در ایمنی (سلامت) سیستم تأمین آب (منبع، تصفیه و توزیع) ممكن است منجر به آلودگی وسیع شود و به طور بالقوه ممكن است منجر به شیوع قابل تشخیص بیماریها گردد. در برخی موارد، آلودگی سطح پایین که به طور بالقوه قابل تكرار میباشد ممكن است منجر به بیماری پراکنده (تك
گیر) مهمی شود اما بعید است در فرآیند نظارت بر بهداشت عمومی، آب آشامیدنی آلوده به عنوان منبع بیماری شناسایی گردد.

ویژگیهای میكروبیولوژي آب آشامیدني و آب معدنی بر اساس استاندارد ملي 1011در جدول زیر است.

در هیچ زمانی میزان کدورت آب نباید بیش از 5واحد کدورت نفلومتری ( 5 )NTU باشد.در آبهای صاف سازی شده کدورت نباید بیش از یك واحد کدورت نفلومتری ()NTU و میزان pHبین 6.5تا 9 و همچنین میزان کلر آزاد باقیمانده پس از حداقل نیم ساعت زمان تماس در شرایط عادی در انتهای شبكه آبرسانی باید بین 0.5تا 0.8میلی گرم در لیتر و در شرایط همه گیری بیماریهای رودهای یك میلی گرم در لیتر باشد.

اکثر مواد شیمیایی موجود در آب آشامیدنی تنها بعد از تماس چندین ساله (نه چندین ماهه) باعث نگرانی بهداشتی برای انسان میشوند و احتمالا برای سلامتی انسان مشكل ساز میشوند. مورد استثنای بسیار مهم نیترات میباشد. به طور معمول، تغییرات در کیفیت آب به طور تدریجی رخ میدهد، به جز برای موادی که به طور متناوب به منابع آب سطحی جاری یا آب زیرزمینی وارد میشوند. به عنوان مثال میتوان به ترکیباتي که از محل دفن زباله آلوده تخلیه شده یا نشت میکنند، اشاره نمود.

در برخی موارد، گروههایی از مواد شیمیایی وجود دارند که از منابع مرتبط (برای مثال محصولات جانبی گندزدایی DBPs نشات میگیرند و ممكن است وضع استاندارد برای تمام محصولات جانبی گندزدایی لازم نباشد، در حالی که مقادیر رهنمودی برای آنها وجود دارد. در صورتیكه کلرزنی ضروری باشد، تری هالومتان ها THMs و هالواستیك اسیدها HAAsمحصولات جانبی گندزدایی عمده خواهند بود. در صورتی که بروماید موجود باشد، علاوه بر محصولات جانبی گندزدایی کلرینه، محصولات جانبی گندزدایی برومینه نیز تولید خواهند شد. حفظ غلظتهای تری هالومتان ها و هالواستیك اسیدها در زیر مقادیر رهنمودی از طریق کنترل ترکیبات پیش ساز، کنترل کافی برای دیگر محصولات جانبی کلرزنی را فراهم خواهد کرد.