كلر باقیمانده آب استخر :

كلر باقیمانده آب استخر از پارامترهای مهم در سنجش کیفیت آب استخر می باشد. آب استخر باید به دفعات مورد آزمایش برای تعيين کلر آزاد باقيمانده قرار گيرد و نمونه ها بایستی از قسمت کم عمق و عميق استخر برداشته شود و ميزان کلر آزاد و باقيمانده در مواقع عادي کلر آزاد و باقي مانده در آب بستگي زیادي به پی اچ آب دارد.
ولی اغلب در عمل کلر باقيمانده آزاد 1تا 3ميلی گرم در ليتر نياز می باشد. كلر باقیمانده آب استخر براي 100درصد نابودي عوامل بيماریزا و جدول توزیع کلرآمين ها به عنوان تابعی از pHرا نشان می دهد.

استخرها داراي دستگاه کلرزني اتوماتيک بوده و آب را با کلر گندزدایي می کنند. همان طور که برای مصارف آب جهت شرب استانداردهایی در نظر گرفته می شود، جهت استخرهای شنا نيز این استانداردها رعایت می شود. خواص شيميایي و باکتریولوژیكي آب استخر باید با استانداردهاي ملي تطبيق نماید ومورد تایيد مسئولين ذیربط بهداشتي باشد. در آزمایش باکتریولوژي آب استخر ميزان و تعداد باکتري هاي شاخص نباید از حد استاندارد بيشتر باشد.

لازم به توضيح است که کنترل کيفيت ميكروبی آب استخرهای شنا از مهمترین عوامل در استفاده از استخرهای شنا می باشد. اکثر ميكروارگانيسم ها که از ترشحات دهان، بينی، پوست و دفع ادرار شناگران خارج می شوند در فرایند تصفيه حذف می شوند. جهت پایش و کنترل كلر باقیمانده آب استخر از ميكروارگانيسم های شاخص کليفرم هاي گرماپاي، شمارش بشقابی، اسافيلوکوك آرئوس، سودوموناس آئروژینوس)استفاده می نمایند. نمونه ها پس از جمع آوری حداقل هفته ای یكبار مطابق با دستورالعمل استاندارد مورد آزمایش قرار گيرد. علاوه بر کنترل کيفيت ميكروبی آب استخر شنا وجود ميكروارگانيسم های مزاحم همانند رشد جلبک ها که در ایجاد کدورت، رنگ و بو دخالت دارند باید مورد توجه قرار گيرد. که با سوپر کلریناسيون می توان در کنترل آن اقدام نمود. باکتری های شاخص آلودگی آب استخر عمدتا کليفرم های مقاوم به حرارت و باکتري هاي هتروتروف می باشد ولی سایر ميكروارگانيسم ها شامل سودوموناس آئروژینوزا، استافيلوکوك، لژیونلا، استرپتوکوك های مدفوعی و مایكوباکتریوم مورنيوم(عامل عفونت پوستی،)نيز از جمله باکتري هایي مي باشند که در شرایط خاص و بروز اپيدمي بيماریهاي منتقله از آب استخر باید بررسي شوند.