كيفيت آب صنايع نساجي و چرمسازي
كيفيت آب صنايع نساجي و چرمسازي :
كيفيت آب صنايع نساجي و چرمسازي موضوعی با اهمیت است چراکه صنایع چرمسازی به واسطه مصرف زیاد آب در عملیات دباغی، همواره پساب فراوانی را در محیط رها میسازند که به نوبه خود باعث ایجاد آلودگیهای بیشمار در منابع آبهای سطحی و
زیرزمینی، تغییر کیفیت فیزیکی و شیمیایی آب و بهم خوردن نظم اکوسیستم آبی میگردند. این صنعت با وارد کردن مواد شیمیایی مانند آهک، سدیم، سولفید، سولفات آمونیوم، کلرید سدیم، ضد عفونی کننده ها، تاننهای گیاهی و نمکهای کروم از طریق پساب صدمات بزرگی به محیط زیست وارد میسازند.
چرمسازی یا دباغی پوست فرآیند فیزیکی شیمیایی است که بر اثر اعمال فیزیکی و تاثیرات مواد شیمیایی و یا گیاهی پوست خام فاسد شدنی به کارایی فاسد نشدنی و با ارزش و قابل استفاده برای انسان به نام چرم تبدیل میشود.
تولید چرم طی مراحل مختلفی انجام میگیرد که شامل انبار و نگهداری پوست خام، مرحله خیساندن و شستشو،آهک دهی، لش زدایی، مو گیری، آهک گیری، آنزیم دهی،چربی گیری، دباغی، دباغی مجدد، فعالیتهای تکمیلی شامل
- برش زدن و جور کردن،
- روغن دهی و براق کردن
- رنگ آمیزی میباشد
به طور کلی میتوان گفت برای بهینه سازی كيفيت آب صنايع نساجي و چرمسازي ، صنعت چرمسازی از آلوده سازترین صنایع سبک کشور است که سالانه چند صد تن فاضلاب صنعتی تولید میکند. فاضلاب دباغي حاوي حجم بالاي ،COD ,BODسولفید، آمونیاک، نیترات و فلزات سنگین سمي از جمله کروم، نمکهای صنعتی و ضایعات پوست و موادآلی است که آسیب شدیدی به
خاک و مراتع منطقه وارد ساخته و آبهای سطحی زیرزمینی را نیز آلوده میسازد و همچنین دارای بوي آزاردهنده و گازهایي است که حاصل فرآیند عمل آوري چرم هستند.
فلزسنگین ” کروم ” در صنعت چرم سازی مهمترین ماده ای است که برای استحکام بخشیدن به چرم بهکار میرود. انتشار
این ماده در فاضلاب کارخانه، علاوه بر زیانهای اقتصادی، به دلیل ماهیت سمی آن باعث ایجاد اختلال در فرآیندهای بیولوژیکی تصفیه فاضلاب میگردد. در ایران هزینه تامین تصفیه خانه برای چرمشهرها زیاد است از این رو سیستمهای تصفیه فاضلاب سنتی و ناکافی هستند به همین علت لازم است تا راهکارتازه ای برای تصفیه و کاهش آلودگی این صنایع اندیشید تا آلودگیهای آن در محیط زیست کاهش یابد و سلامت انسان و همه موجودات تضمین شود.