کیفیت آب استخر

کیفیت آب استخر:

 آب استخر شنا ،  کیفیت آب استخر و مواد شیمیایی مورد استفاده در تصفیه آب استخر، مواد حاصل از واکنش این مواد، بخصوص گندزداها با مواد آلی و معدنی مو جود در آب خام و مواد آزاد شده از شناگرها مانند باقیمانده مواد پاک کننده، مواد آرایشی، ترشحات بدن شناگران (عرق، ادرار و …) از جمله مواردی است که خطرات ناشی از مواد شیمیایی را بدنبال دارد . در بخش های بعد در رابطه با مواد تولیدی ناشی از گند زدائی بحث میشود.

pH  آب استخر:

آب استخر درجۀ اسیدی و بازی آب را نشان می دهد. بعنوان منهای لگاریتم غلظت یون های [H+] در آب است.PH بین 0 تا 14 متغیر می باشد معمولاً آبهای موجود در طبیعت pH در محدودۀ 6 تا8.5 دارند.

PH مناسب برای آب استخرهای شنا 7.2تا 8 می باشد.

مشکلات ناشی از  pH  پائین: خورندگی ، از دست رفتن کلر، ایجاد لک، تحریک و سوزش چشم و پوست شناگران.

مشکلات ناشی از  pH  بالا:رسوب گذاری، کاهش کارآئی کلر ،کدر شدن آب استخر (حالت ابری) ، تحریک و سوزش چشم و پوست.

اندازه گیری pH آب استخر توسط کیت های مخصوص به روش رنگ سنجی و با استفاده از معر ف فنل رد صورت می گیرد. در آزمایشگاه استفاده از روش الکترود توسط دستگاه pH سنج توصیه می شود که تا صدم واحد pH دقت دارد.

قلیائیت کل در کیفیت آب استخر :

و قلیائیت فنل فتالئین، قلیائیت، توانائی آب در خنثی سازی یون های [H+]یا اسید می باشد . عوامل ایجاد کننده قلیائیتدر آبهای طبیعی معمولاً، کربنات، بیکربنات و هیدروکسیل هستند . این عوامل ممکن است به 5 حالت در آب وجود داشته باشند قلیائیت OH- به تنهایی، OH+ C03و C03 به تنهایی HCO 3 + C03 است.

قلیائیت کل که قلیائیت آب در pH بالاتر از 4.5است. برای اندازه گیری قلیائیت کل از روش تیتراسیون با اسید و معرف متیل اورانژ استفاده می شود.

قلیائیت را با واحد mg/ L CaCO3  گزارش می نمایند.

قلیائیت فنل فتالئین قلیائیت آب در pH بالاتر از 8.3 می باشد.در pH بالاتر از 8.3 عوامل ایجاد کنندۀ قلیائیت آب ممکن است OH- وC03 باشد. برای اندازه گیری قلیائیت فنل فتالئین نیز از روش تیتراسیون با اسید و معرف فنل فتالئین استفاده می شود.

قلیائیت آب بین pH می تواند بین 4تا8باشد. بر اساس نتایج تیتراسیون قلیائیت فنل فتالئین وقلیائیت کل ومی توان عامل ایجاد کننده قلیائیت در آب را تعیین نمود.

میزان قلیائیت توصیه شده جهت آب استخرهای شنا حداقل وحداکثر 150 mg/L CaCO3 می باشد.

مشکلات ناشی از قلیائیت کم: pH پائین، خورندگی، ایجاد لک و رنگ.

مشکلات ناشی از قلیائیت زیاد:pH بالا ،رسوب گذاری و کدر شدن آب استخر (حالت ابری)

سختی آب استخر:

پدیده ای که باعث رسوب صابون می گردد و آبهای سخت ایجاد رسوب (بخصوص در تأسیسات حرارتی ) می نمایند. سختی آب ناشی از کاتیون های چند ظرفیتی در اب بخصوص کلسیم ومنیزیوم گزارش می شود. سختی بر حسب mg/L CaCO می باشد.

سختی کل در کیفیت  آب استخر :

اندازه گیری تمام کاتیون های مولد سختی در آب می باشد. برای اندازه گیری سختی از روش حجمی یا تیتراسیون با محلول EDTA و معرف اریوکروم بلاک T استفاده می شود.

سختی کلسیم آب استخر :

سختی مربوط به کاتیون کلسیم در آب که معمولاً در اکثر آبها یون غالب در تولید سختی می باشد. روش انداز هگیری روش نیتراسیون با محلول EDTA ومعرف موراکسیاد است میزان سختی کلسیم در تعیین شاخص اشباع یا پایداری آب در استخرهای شنا اهمیت دارد.

سختی منیزیوم آب استخر :

سختی مربوط به یون منیزیوم در آب . سختی کل منهای سختی کلسیم می باشد.

سختی کربناته یا سختی موقت در کیفیت آب استخر:

کاتیون های کلس یم و منیزیوم مولد سختی همراه با آنیون بیکربنات و کربنات را سختی موقت گویند . این نوع سختی در اثر حرارت از بین می رود.

سختی غیرکربتاته یا دائم در کیفیت آب استخر:

کاتیون های کلسیم و منیزیوم همراه با آنیون های غیر از کربتان و بیکربنات سختی دائم نامیده می شود.

محدوده توصیه شده سختی اب استخرهای شنا 300 تا 200 میلیگرم بر لیتر CaCo3 است.

مشکلات ناشی از سختی کم خورندگی، تحریک پوست، لک دار نمودن

مشکلات ناشی از سختی زیاد: رسوبگذاری، کدر شدن آب استخر (حالت ابری)

افزودن مواد شیمیایی:

افزودن مواد شیمیایی به آب استخر، برای تصفیه، گندزد ایی مبارزه با عوامل میکروبی مزاحم مثل جلبک ها و عوامل پایدار کننده می تواند باعث تغییر خصوصیات شیمیایی آب گردد که در این رابطه در بخش های مربوطه به تفصیل بحث خواهد شد